Met Speedcola zet Rene SG wel een kleine stap in een onbekende richting. Het gebruik van woorden als “Fuck”, “Shit” en “Hell” blijft gewaarborgd, al telt Speedcola slechts zeven tracks met een van deze woorden in de titel. De verandering zit hem meer in de lengte van een paar tracks op deze plaat. Zo vinden we drie tracks terug die over de twee minuten klokken, ‘Angel Eyes’, ‘Party Hardy’ en ‘What the Fucko’.
Maar ook muzikaal gezien heeft Rene SG niet zozeer een slag gemaakt, maar wel een kleine verandering doorgevoegd. Het gros van het album is immers ouderwets met het volume open raggen. Wel horen we aan het einde van ‘Sicko’ een bijna loungeachtig outro. Opzienbarender daarentegen is de brug in ‘Party Hardy’. In dit nummer worden zelfs digitale toeters en bellen uit de kast getrokken. Dit is een nummer dat een ode zou kunnen zijn aan Andrew W.K., de grootmeester van de Happy Hardrock.
Met twintig minuten in achttien tracks is dit voor Rene SG misschien wat aan de lange kant, maar dit album staat wederom weer als een wolkenkrabber. Rene SG is misschien wel het beste dat Nederland aan Rock ‘n Roll heeft te bieden. Puntje van kritiek zou zijn dat dit gepaard gaat met oerlelijke vormgeving van de albumhoes. Ik denk echter dat Rene SG hier maar één antwoord op heeft en dat is: “So fucking what?!”.
Eerdere recensies van Rene SG:
- 29-04-2009: Rene SG Live;
- 14-01-2008: Rene SG 2;
- 29-06-2006: Rene SG.
Sick Of It All - Based on a True StoryElke muziekstijl heeft zijn eigen iconen. Voor de New Yorkse Hardcore Punk is...
The Yards - You Damn Right Alsof je de platenkast van je ouders hebt omgegooid. Zo ongeveer kun je de...