Het meest opvallende nummer op de hele plaat is ‘The Best of Times’. Voor het zeer relaxte en aangename nummer werkt Sage samen met de Franse Yann Tiersen. De folk artiest schept met zijn prachtige productie een sprookjesachtige sfeer waarop Sage langzaam zijn verhaal vertelt. Er zijn meerdere nummers waarop Sage Francis meer als een verhalenverteller dan een rapper naar voren komt. Het lukt hem echter enkel op ‘The Best of Times’ uitzonderlijk goed. Op het zes minuten durende openingsnummer ‘Little Houdini’ mislukt Sage hier bijvoorbeeld jammerlijk in. Het nummer wordt langzaam uitgebouwd vanaf een simpel gitaarmuziekje tot aan een redelijk bombastisch geluid, halverwege ben je als luisteraar het spoor al lang bijster geraakt.
Het zijn vooral de wat meer rock en country georiënteerde nummers waarop Sage Francis het beste voor de dag komt. Het rock nummer ‘London Bridge’ swingt de pan uit, ‘Worry not’ weet met zijn country insteek de cd naar een hoger niveau te tillen en ‘Three Sheets to the Wind’ is met zijn rockende gitaar een lekker nummer om even voluit op los te gaan. Ondanks de enkele nummers waarop zijn verhaal niet altijd even goed tot zijn recht komt, weet Sage Francis met Li(f)e weer een zeer aardige cd uit te geven. Met name als halverwege de rit de wat meer uptempo nummers aanbreken is Li(f)e zeker een verrassend album tussen het steeds meer op elkaar lijkende hiphop landschap.
Eerdere recensies van Sage Francis:
- 20-06-2007: Human the Death Dance.
Kings Crossing - Culture ClubNederlandse muzikanten zijn steeds minder snel bijzonder te noemen. Voorheen...
Pain Of Salvation - Road Salt One Als er één band is die nooit doet wat er van haar verwacht wordt is het Pain...