.jpg)
Dat is de sfeer die High Resolution Blues oproept namelijk. Vergeet dat foeilelijke hoesontwerp en duik in die muziek: ‘Open Your Mouth’ doet je meteen denken aan de hoogtijdagen van Calexico. En wat een on-ge-loof-lijk (ja, die streepjes tussen de lettergrepen zijn nodig) fijne stem heeft Ahoud. ‘Oh Daddy’ is een geestoproepende ballade die je over dorre woestijnvlakten laat zweven. Het titelnummer drijft tegen alle verwachting in op een staccato en aanstekelijk akoestisch ritme, ingevuld met lieflijke pianoriedels en hammondsound. Een nummer dat pakweg zo in een film als The Proposition had gekund. En dat zijn dan gewoon een man en vrouw uit Nederland, die dergelijke liedjes uit hun mouw schudden alsof het ze geen enkele moeite kost.
Maar wat naast songstructuur, instrumentgebruik en verdere muzikale invulling dit album gewoon zo, eh, lékker maakt, zijn de stemmen van Ahoud en Oele. Vooral als ze samen zingen. En dan vergeef je het duo al snel dat een mindere song als ‘Rage On’ ook op High Resolution Blues staat. Vooral als ze je daarna nog even trakteren op songs als ‘Pray’ en het jazzy ‘Morning Sunshine’.
Laat deze plaat maar lekker bezinken tijdens lange autoritten. Gewoon kalmpjes in de lade schuiven, van begin tot het eind op laten staan, die plaat laten schuren in je hersenpan en wedden dat je minstens drie kwartier eerder op je bestemming aankomt?
.jpg)
Want Want - Niet HuilenOp 6 februari jl. werd uw recensent plotseling getroffen door een intens...
.jpg)
Avant La Lettre - Belief Een optreden bij DWDD schijnt tegenwoordig de norm te zijn in Nederland als...