.jpg)
Dit valt te begrijpen aangezien de Zweden eigenlijk al sinds hun oprichting in 1996 een soort hidden gem zijn tussen de vele bands die hevig geinspireerd zijn door de swingin' sixties. Met het album Behind The Music uit 2002 mocht de band zelfs even aan het grote succes ruiken. Met Warner had de band een groot label achter zich staan, er werd uitgebreid door Amerika getoerd als support van Oasis en de plaat werd zelfs genomineerd voor een Grammy. Met Origin (vol. 1) werd die positie geconsolideerd maar daarna nam TSOOL weer hun positie in de underground in.
Misschien komt, na beluistering van het nieuwe album, de beslissing om te stoppen op het juiste moment. Slecht is Throw It To The Universe absoluut niet, maar de bevlogenheid lijkt er wel wat af in vergelijking met bovengenoemde albums. Het titelnummer is een lekkere stamper a la Oasis en een fijne binnenkomer. Het tempo gaat echter daarna gelijk drastisch omlaag en de plaat wordt hierdoor al rap wat gezapig. 'Freeride' is lekker slepend en 'Faster Than The Speed Of Light' wordt mooi ondersteund door zweverige keyboards. Maar toch..er mist iets.
De tweede helft van de plaat maakt veel goed. 'Reality Show' tipt wel weer aan die lekkere psychedelische sfeer van de oude albums en 'Busy Land' is vintage Beatles met z'n koortjes. 'Solar Circus' is ook een uitschieter met een bijna croonende Lundberg en 'What's Your Story?' is een mooi klein liedje.
Zoals gezegd is Throw It To The Universe zeker niet slecht, maar meer dan een middenmoter in het oeuvre van TSOOL is het niet. Waarom de plaat in de Uncut de maximale score haalde is me dan ook een raadsel. De band heeft simpelweg betere platen op haar naam staan. En om maar even een cliche te gebruiken: stoppen op je hoogtepunt is ook een kwaliteit.
.jpg)
On Black Waves - Nourrir Le ChevalHet Rotterdamse/Utrechtse On Black Waves bestaat nog maar kort. Lang ging...
.jpg)
Jeremiah Jae - Raw Money Raps Raw Money Raps is de debuutplaat van Jeremiah Jae . Een uit Chicago...