Wat opvalt bij het luisteren van deze cd is dat de muziek simpel is, maar goed in elkaar zit. The Doits houden niet van moeilijk doen. De teksten van de liedjes zijn echter minder goed. Er wordt veel herhaald en dat geeft je snel de neiging om door te zappen naar het volgende nummer. Het begint goed, de eerste twee tracks hebben een lekker tempo en een leuke tekst, maar aan het einde lijkt de inspiratie een beetje op en gaan ze over op de herhaling.
Beste songs zijn opener Solid Ground, Lose All The Time, Love You From The Planet I’m On en Hey Kid, I Want You To Stay. Rauwe ballade I Could Never Make You Stay is meeslepend en heerlijk om mee te schreeuwen als je dronken bent en erg zielig omdat je je, net als de zanger, realiseert dat je de liefde van je leven moet laten lopen.
Op een aantal pakkende nummers na is Lost, Lonely & Vicious eigenlijk een beetje saai. Er zit zeker toekomst in als ze hun woordenschat wat groter maken, maar de rijmschema’s zijn nu net even te simpel. The Doits lijkt een dertien-in-een-dozijn rockbandje te zijn; leuk voor in de kroeg, maar niet bijzonder genoeg om een cd van aan te schaffen.
Twiggs - TwiggsUit de envelop van Festivalinfo rolde dit keer een roze hoesje, met daarop...
Quallofill - The Man Who... Likes Trouble The Man Who Likes Trouble is alweer het derde album van het Rotterdamse duo...