RECENSIE: Aeternus - ...And The Seventh His Soul Detesteth

Aeternus
2013-06-28 Aeternus leek van de aardbodem verdwenen. Het laatste plaatwerk van de darkmetal band uit Noorwegen rond zanger-gitarist Ares (Ronny Hovland) dateerde alweer van 2006. Inderdaad was de band in de jaren daarna op sterven na dood, maar met een geheel nieuw line-up rond Ares komt de band keihard terug met een nieuw album. De plaat heet …And The Seventh His Soul Detesteth en borduurt voort op het ongenadige geluid van de voorgaande platen, al is het deathmetal gehalte op de nieuwe schijf weer iets minder. Hierdoor klinkt de band soms weer net zo duister als op platen als …And So The Night Became en Shadows Of Old. Al zal het nooit meer zo klinken als op Dark Sorcery en Beyond The Wandering Moon. Overigens zit bij de uitgebreide versie van het album een heruitgave van Dark Sorcery als bonus.

Gelukkig heeft de stem van Ares nog niets te lijden gehad van de tand des tijds. Zijn grunt is weer loodzwaar en regelmatig horen we de meest vreemde keelklanken langskomen. Het tempo is vaak slepend en dreinend, maar er komen regelmatig stevige blastbeats langs zoals in het beenharde ‘The Confusion Of Tongues’.

Het nummer dat het meeste deathmetal bevat is afsluiter ‘The Spirit Of illumination’. Daarnaast zijn nummers als ‘Reap What You Saw’ en ‘Saligia’ afwisselend door de verschillen in ritmes. Wel lijken de nummers, zeker na eerste beluistering, enigszins op elkaar. Maar na meerdere luisterbeurten vallen de stukjes wel op zijn plaats. Andere hoogtepunten zijn de opener ‘There Wil Be None’, dat nog het meest aan vroeger doet denken, het prachtige ‘Spuritias’, dat door het avontuurlijke gitaarspel opvalt, en het afwisselende en redelijk toegankelijke titelnummer.

De vette productie zorgt dat het album letterlijk uit je speakers knalt en de nieuwe muzikanten die Ares om zich heen heeft verzameld zijn van hoog niveau. Zo klinkt bijvoorbeeld drummer Phobos Als een machine. Het maakt dat …And The Seventh His Soul Detesteth een sterk album is al zijn de eerste vier platen van Aeternus nog altijd de beste. Dat niveau zal de band wel nooit meer halen.
Recensent:Jan Didden Artiest:Aeternus Label:Plastic Head
Cover Christopher Paul Stelling - False Cities

Christopher Paul Stelling - False CitiesDat bepaalde extreme overtuigingen in het leven tot weinig leiden is algemeen...

Cover Neon Neon - Praxis Makes Perfect

Neon Neon - Praxis makes Perfect Op een conceptalbum zijn alle nummers via eenzelfde thema verbonden. Er zijn...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT