RECENSIE: Ed Harcourt - The Beautiful Lie

Ed Harcourt - Beautiful Lie
2006-07-04 Ed Harcourt is al een aantal jaren een vaste waarde aan het Britse singer songwriter firmament. The Beautiful Lie is alweer het vijfde album in zes jaar tijd. Namen als Jeff Buckley, Tom Waits en ook David Bowie, passeerden in het verleden regelmatig de revue, wanneer men de talenten van Harcourt wilden verklaren. Harcourt laat zich hierdoor echter niet van de wijs brengen en gaat onvertogen door met het maken van mooie en gevarieerde albums. Harcourt heeft het grote publiek nog niet weten te bereiken, maar dat zegt niets over de kwaliteit van zijn albums.

Op dit nieuwe album laat Harcourt weer horen van vele markten thuis te zijn. De nummers variëren van catchy popsongs met eenvoudige maar doeltreffende melodieën, tot rustige zoetgevooisde nummers met minimale begeleiding. Opener Whirlwind In D Minor is een voorbeeld van een toegankelijke en aanstekelijke popsong. Een eenvoudig riedeltje op akoestische gitaar dat ongewild blijft hangen, vormt de basis voor dit nummer. Harcourt zet dit voort op de tweede track van het album. Visit From The Dead Dog is een zeer radiovriendelijke song, met halverwege een jazzy trompetsolo. Op nog enkele nummers op dit album zijn duidelijk jazzinvloeden te horen, zoals bijvoorbeeld op Until Tomorrow Then.

You Only Call Me When You’re Drunk is een stuk zwaarmoediger, dit mede vormgegeven door de strijkers die op de achtergrond te horen zijn. Na drieëneenhalve minuut mondt dit nummer uit in een soort klaagzang, waarbij Harcourt alle registers opentrekt. Het album overziend blijkt de kracht toch met name te zitten in de rustigere nummers die minimaal begeleid worden. Op songs als The Last Cigaret en The Pristine Claw komt het ongekende talent van Harcourt het beste tot zijn recht. De variëteit op dit album zorgt er echter voor dat Harcourt zich niet in een hokje laat plaatsen. De ene keer lijkt zijn muziek sterk verwant aan het singer/songwriter genre en laten de nummers sterk denken aan de Amerikaanse equivalent van Harcourt, Ryan Adams. Niet alleen de productiviteit hebben beide songsmeden gemeen. De variëteit en kwaliteit van de songs is een ander aspect dat beide met elkaar delen.
Recensent:Rob Mestrom Artiest:Ed Harcourt Label:EMI Music
Primal Scream - Riot City Blues

Primal Scream - Riot City Blues2 singles hebben ze ondertussen alweer uit. Country Girl en Dolls (Sweet...

iForward Russia - Give me a Wall

¡Forward, Russia! - Give me a Wall In zeer korte tijd hebben de bandleden van iForward Russia! een uitstekende...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT