RECENSIE: Fall Out Boy - American Beauty/American Psycho

FOB
2015-02-12 Toen Fall Out Boy in 2013 na een pauze van vier jaar het album Save Rock & Roll uitbracht leek de band een nieuw geluid gevonden te hebben. Het emotijdperk waarin het viertal uit Chicago doorbrak leken ze volledig achter zich gelaten te hebben en pop leek het nieuwe uitgangspunt. Voor het nieuwe, zesde studioalbum American Beauty/American Psycho gaat de band echter meer terug naar het bombastischere en meer door punk en rock beïnvloede Infinity On High uit 2007.

Maar daarnaast experimenteert de band ook verder. Het album opent met een fanfare tijdens ‘Irrisitible’ en dat zet de toon voor meer interessante keuzes. Zo wordt er op ‘Uma Thurman’, ‘Centuries’ en titeltrack ‘American Beauty/American Psycho’ respectievelijk gebruik gemaakt van samples uit de serie Munsters, Suzanne Vega’s ‘Tom’s Diner’ (”tutututu tututudu”), en het nummer ‘Too Fast For Love’ van Motley Crue.

Het vele gebruik van extra instrumenten, technieken en samples gaat een beetje ten koste van het idee van de rockband die simpelweg muziek maakt met gitaar, bas en drums. Maar het is de vraag of je het een band die al sinds 2001 actief is kwalijk kunt nemen dat ze willen experimenteren. Zeker als het resultaat zo klinkt als American Beauty/American Psycho. Fall Out Boy is de beroerdste niet, ook aan hun ietwat sceptisch geworden emokids is gedacht door hen een nieuw anthem te geven. “Sometimes I just wanna sit around and gaze at my shoes, and let your dirty sadness fill me up just like a balloon”, zingt Patrick Stump hen toe op ‘The Kids Aren’t Alright’.

Er zijn ook nummers die minder geproduceerd klinken, vooral op de tweede helft van het album in nummers als ‘Novocaine’ en ‘Jet Pack Blues’. Op deze tracks klinkt de band het meest als het vroege Fall Out Boy. En hoewel de songtitels niet langer lijken op cryptische gedichten (bijvoorbeeld: ‘I've Got A Dark Alley And A Bad Idea That Says You Should Shut Your Mouth (Summer Song)’ van From Under the Cork Tree), zijn de teksten nog steeds even analysewaardig. Hoewel, soms zingt Stump ook gewoon precies wat hij wil: “I can’t stop ‘til the whole world knows my name” (‘Centuries’)

Al met al maakt Fall Out Boy met American Beauty/American Psycho de meest creatieve plaat uit hun carrière en ook de beste sinds Infinity On High. Misschien is het te vroeg om in januari al een album te nomineren als ‘Plaat van het Jaar’, maar Fall Out Boy levert met American Beauty/American Psycho alvast een kanshebber af.
Recensent:Anjelica Hollen Artiest:Fall Out Boy Label:Island
Cover Palio Superspeed Donkey - A Funny Sunrise

Palio Superspeed Donkey - A Funny SunriseEen jaar of veertien, zo oud moeten de jongens geweest zijn toen ze voor het...

Cover Snowapple - Illusion

Snowapple - Illusion De drie dames van Snowapple , afkomstig uit onze eigen hoofdstad,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT