Achter mijn laptop met de cd op de achtergrond is het moeilijk om mijn eerste indrukken te verwoorden. Het eerste wat in me opkomt is het woord ‘bizar’ en als ik dan even op de achterkant kijk naar welk nummer ik eigenlijk aan het luisteren ben wordt het bizarre nog even extra benadrukt. Met titels als; ‘sonDEremawe’, ‘fwze’ en ‘90101-5I-I’ ga je toch wel even achter de oren krabben. Cd afgelopen, gedesillusioneerd, nog maar een keer dan. In deze tweede ronde betrap ik mezelf geregeld op een glimlach in reactie op datgene wat ik hoor. Van herkenning is geen sprake, het lijkt wel alsof ik een andere plaat heb op gezet. Vaker luisteren werpt dus zijn vruchten af, een beetje cliché, maar dat is meestal zo bij het werk van Autechre.
Het album bevat twintig vrij korte nummers die moeiteloos in elkaar overvloeien. Alhoewel de mathematische ritmes overheersen, klinkt de plaat af en toe ook warm en vol. Heldere synthesizers worden afgewisseld met donkere dubs met als gevolg dat de plaat steeds weer met verassingen komt. Nummers als ‘Tankakern’, ‘Plyphon’ en ‘Steels’ Springen er voor mij uit. ‘Steels’ door zijn bijna onmenselijk duistere geluid en de andere twee door hun dansbaarheid. Het gerucht gaat dat de heren geheime apparatuur uit het leger hebben gebruikt om tot hun sound te komen. Zodoende klinkt ‘Fol3’ als een heuse machinale slachting die je in een staat van verwarring achterlaat. De meesters aan het werk?
Quaristice is een ruimtelijke ervaring geworden die de mensen met getrainde oren zeker zal bekoren. Na een paar luisterbeurten zal het je niet meer loslaten en je zult elke keer weer nieuwe ontdekkingen doen. Complexe moeilijkdoenerij of elektronische genialiteit? Aan jou de eer om dat uit te maken. De heren van Autechre hebben mij in ieder geval laten zien dat ze het na drie jaar nog steeds kunnen.
Blaxtar - ChronozbaalDe familie de Randamie is druk bezig in de muziek. Typhoon heeft vorig jaar...
The Horrorpops - Kiss Kiss Kill Kill Het nieuwe album van The Horrorpops biedt ten opzichte van de twee...