VERSLAG: Concert At Sea 2009

Concert At Sea 2009

Voor de vierde maal alweer is de Brouwersdam te Zeeland, het toneel voor Concert At Sea. Een initiatief van Bløf dat inmiddels alweer een tijd Zeelands trots is. Met een volwaardig festivalprogramma, een mooie locatie en veel bezoekers staat deze editie weinig in de weg. De vraag is alleen of de organisatie dit jaar wel met zo veel bezoekers om kan gaan. Want Concert At Sea krijgt steeds meer mensen over de vloer. En die stellen eisen.

Zo heeft de gemiddelde festivalbezoekers een aantal maal per dag behoefte aan een toiletbezoek. Maar als deze toiletten enkel bij de zuidelijke ingang te vinden zijn wordt dit lastig. Als de bezoeker een beetje ongunstig staat is hij zeker twintig a dertig minuten kwijt met dit bezoek. Ook de schoonmaak laat nogal wat te wensen over. Maar aangezien er maar één toiletblok was kon er tussendoor ook niet schoongemaakt worden. Qua organisatie nog niet echt voorbereidt op al die mensen dus.

Maar gelukkig is er vooral de muziek. Na een massale moonwalk ter ere van wijlen Michael Jackson is het tijd om te genieten. Het is aan Racoon om de vrijdag te openen met de toegankelijke luisterliedjes van de band. Ondanks dat het nog niet heel erg druk is op het terrein weet de band de festivalweide met gemak in te palmen. Favorieten als 'Love You More' en 'Feel Like Flying' passeren uiteraard de revue en Racoon mag spreken van een geslaagd optreden.

VanVelzen heeft over fans in Nederland niet te klagen. Zeeland ligt vanaf minuut een aan zijn voeten en gaat daar niet meer vandaan. De kleine man laat het publiek zelf ook participeren door de ene helft van het publiek tegen de andere te laten strijden, tot groot plezier van de menigte. Grote meezing taferelen ontstaan uiteraard ook zodra de hits 'Baby Get Higher' en 'Burn' ingezet worden.

De hoofdact van vanavond en tevens de grootste artiest ooit op Concert At Sea. Een man die in zijn gemak stadions vult, maar hier toch maar even langs Zeeland komt voor een festivaloptreden. Het gaat hier natuurlijk om niemand minder dan Marco Borsato. Met een greatest hits show en een wervelend enthousiasme doet hij de eerdere optredens gemakkelijk verbleken.

De openingsdag van Concert At Sea is pas voor de tweede maal een feit, maar nu al niet meer weg te denken. Iets rustiger dan de massaal bezochte tweede dag, maar groot genoeg om je deel te laten voelen van een groter geheel. Een bijzondere gebeurtenis in Brouwersdam. Op een locatie waar elk festival van droomt.

Zaterdag

Eigenlijk zou de band al lang al gestopt zijn, maar IOS kon het niet laten om deze zomer nog een aantal festivals mee te pakken. Vorig jaar stond de band ook geprogrammeerd en blijkbaar hebben de heren een goede indruk achter gelaten. Het is wel een beetje onfortuinlijk dat IOS als eerste het podium op moet terwijl een plaatsje na Bertolf en voor Maria Mena toepasselijker was geweest. Het tijdstip doet gelukkig niets af aan het optreden van de band. Met toppers als 'De Laatste Keer', 'Voltooid Verleden Tijd' en 'Altijd Wel Iemand' bewijzen ze dat het oevre van de band Nederland niet zomaar voorbij is gegaan.

Het Limburgse talent Bertolf heeft meer moeite om het veld in zijn greep te krijgen. De relatief onbekende nummers van de singer-songwriter komen maar moeilijk over en maken niet erg veel indruk. 'Another Day' is een bescheiden hoogtepunt maar maakt het teleurstellende optreden niet goed. Bertolf moet nog veel leren, misschien dat hij over een paar jaar klaar is voor een echt festivaloptreden.

De prijs voor het charmantste optreden gaat zonder twijfel naar Maria Mena. De schattige Noorse jongedame palmt het publiek onwaarschijnlijk makkelijk in met lieve woorden en grappige anekdotes. Ondanks het iets te harde geluid komen alle nummers prima over. Favorieten 'Just Hold Me' en 'You're The Only One' komen uiteraard langs maar de overige set doet hier niets aan onder. Een hoogtepunt van de dag is een feit als het publiek van voor tot achter massaal een wave begint. Zeeland heeft Maria Mena in de armen gesloten.

Het is al met al maar een vreemde gang van zaken rondom Live frontman Ed Kowalczyk. Ten eerste wordt hij een kwartier van te voren als mystery guest gepresenteerd, terwijl hij al lang en breed op de affiche prijkte. Ten tweede mag de beste man maarliefst een kwartier optreden. Redelijk kort voor een "headliner". Ter illustratie: de uitvoering van 'Radar Love' die Golden Earring later op het publiek afvuurt duurt langer. De drie nummers die hij speelt maken dan ook niet echt een bijzondere indruk. Er lijkt eerder sprake van een pauze artiest dan een volwaardig lid van het programma.

De Twentse Ilse DeLange heeft dit jaar weinig te klagen over behaalde successen. Een nagenoeg uitverkochte show in Ahoy, uitverkochte clubshows door heel Nederland en als klap op de vuurpijl ook nog eens bedolven onder de awards. Oude hits als 'I'm Not So Though' wisselen elkaar af met nieuwer werk als 'So Incredible' en 'Miracle'. Ondanks de successen heeft Ilse DeLange nog steeds de uitstraling van het plattelandsmeisje dat zich niet kan voorstellen dat de hele weide haar nummers droomt. Dat geeft haar optredens iets extra's mee. Want als we iemand succes gunnen dan is het Ilse wel.

Terwijl het begint te schemeren in Brouwersdam is het tijd voor een paar veteranen. Golden Earring wel te verstaan. De tijd van glorie is inmiddels wel een beetje voorbij maar toch komt de band weer verrassend fit uit de hoek. Barry Hay is nog steeds een rockster, net zoals maatje George Kooymans. Vooral de schitterende uitvoering van 'Radar Love' maakt veel indruk. Het maakt

Bløf speelt een thuiswedstrijd, dat is duidelijk. Wat ze ook doen, hoe ze ook springen, schreeuwen en het publiek laten meedoen. Had niet gehoeven. Zeeland houdt van Bløf en vice versa. Ondanks dat de band ieder jaar op het festival speelt blijven de optredens verrassend. Zo zingt Pascal samen met Cesar Zuiderwijk het duet 'Holiday In Spain', het nummer dat vorig jaar nog met de originele vertolker gezongen werd. Misschien is de versie van vanavond wel beter. Ook de nummers met live frontman Ed komen goed uit de verf.

Concert At Sea is gegroeid, maar nog niet waar het zijn moet. Toiletten, munten en een voorvak zijn met zo veel mensen geen overbodige luxe. Volgend jaar bestaat het festival vijf jaar en trekt de organisatie ongetwijfeld van alles uit de kast om het een succes te maken. Maar hopelijk kijken ze dit jaar eens verder dan de artiesten en meer naar de randzaken. Die kunnen een festival als dit, waar bezoekers vaak jaarlijks terugkeren, namelijk meer maken dan het programma.