VERSLAG: Eurosonic Noorderslag 2011

Dag 3

De vrijdag begint energievol met rockband Dikta . De IJslanders rammen vol overgave op hun gitaren in, helaas resulteert dit in een gigantische muur van herrie. Compleet anders is dat met de relaxte muziek van het Brandt Dauer Frick Ensemble . In de prachtig omgebouwde Stadsschouwburg, waar de bezoekers op het podium staan en achter de band de unieke zaal kunnen zien, speelt het Duitse orkest een verrassende techno variant. Met hun klassieke muziek insteek speelt de band een geluid dat vooral doet denken aan de elektronische sound van onder andere Richie Hawtin.

Het was inmiddels alweer een tijdje geleden dat De Staat voor het laatst op de Nederlandse podia stond. Maar met een nieuwe plaat op zak, welke in maart verschijnt, is ook De Staat helemaal klaar voor 2011. Eerder uitgebrachte single `Sweatshop´ blijft live net zo fier overeind staan als het oudere werk. Met hier en daar een nieuwe uitwerking van oude nummers en zeer sterk nieuw materiaal is duidelijk dat De Staat allesbehalve een eendagsvlieg is. De koebel is hard op weg om voor zichzelf een plekje in de Nederlandse muziekgeschiedenis te veroveren!

Het is dan nog een uurtje wachten op de grootste act van dit weekend: The White Lies . Gelukkig is er voor vertier gezorgd, de Heavy Metal Drumband Blaas of Glory speelt oude metal en rockklassiekers in een gezellige sfeer. De tijd vliegt om en eindigt in een olijke polonaise door de 3fm tent op `The Final Countdown´.

Omdat The White Lies in 2009 hun doorbraak beleefden op Eurosonic staan ze als cadeautje aan de organisatie nogmaals op het affiche. Het optreden wordt geopend met het heerlijk dansbare `Farewall to the fairground´. Daarna zakt de kwaliteit van het optreden helaas snel in elkaar, de band wijkt zelden af van de standaard songarrangementen en met name het gebrek aan enthousiasme roept de vraag op of ze echt zo blij zijn met hun doorbraak.

Een gebrek aan enthousiasme valt hiphopband Relax in ieder geval niet toe te rekenen. Vol passie en overgave geven ze alles wat ze hebben. Hoewel het publiek de passie niet lijkt te delen spelen de heren zonder gas terug te nemen door. Na een paar nummers begint het duw en springwerk echter veel op elkaar te lijken.

Verrassend genoeg blijkt de meest zomerse rock dit jaar uit Zweden te komen. Bye Bye Bicycle speelt Feel Good nummers die vergezeld worden door goed rockende artiesten. De zanger, met zijn bij Mick Jagger afgekeken danspasjes, springt in het rond en zweept het publiek heerlijk op.

Ook zomers is de DJ-set van Bert on Beats . Vergezeld met twee drummers en één zangeres/rapster draait de Est een mix van house, kuduro en hiphop. De artiest zet hiermee een act neer die doet denken aan het succesvolle Buraka Som Sistema en zal met name op de wereldmuziekfestivals een welkome afwisseling vormen. Het perfecte eindpunt om de laatste restjes energie van de dag eruit te dansen.