VERSLAG: OOR 40 Jaar 2011

OOR 40 Jaar 2011

Op 1 april 1971 werd muziekblad OOR opgericht en veertig jaar later bestaat het nog steeds! Tijd dus voor een feestje. En niet met de minste namen. Bij binnenkomst werd gelijk een gratis welkomstdrankje in je hand geduwd (zeer aangenaam), en vanaf daar wordt het lastige keuzes maken. Grote zaal, kleine zaal of eens een kijkje nemen wat Tom Barman van dEUS er vanaf brengt als DJ in de kelder?

Het is bij binnenkomst haasten en duwen om wat mee te krijgen van één van de meest veelbelovende zangeressen van dit moment; Selah Sue. De Belgische schone weet de bomvolle bovenzaal compleet stil te krijgen met haar akoestische set. En alhoewel ze op haar prima naamloze debuutplaat wordt ondersteund door allerlei samples en harde drums, komt ze het best tot haar recht met alleen haar stem en een gitaar. Erg zonde dat ze niet in de grote zaal stond om haar kunsten te vertonen, want dan had iedereen een glimp kunnen opvangen van de 21-jarige.

Job Roggeveen, de toetsenist bij El Pino & The Volunteers, staat vandaag met Happy Camper op het podium. Een uitbundig project en een verassing hoe het live zal uitpakken, want op het pas uitgebrachte zelfgenaamde album wordt hij geholpen door onder anderen Janne Schra, Kyteman en Tim Knol. Laatstgenoemde komt ook even het liedje 'A Small Step For Mankind' zingen op het podium van de kleine zaal. Ook worden er bijdrages van Leine, Bouke Soete, David Pino en Odilo Girod geleverd. De lekkere luchtige muziek geeft de luisteraar een aangename adempauze na de intense set van Selah Sue, met als hoogtepunt single 'Born With A Bothered Mind'.

Het vijfkoppige Morning Parade zit bij hetzelfde label als grote bands als Coldplay en Kylie Minogue, grote hitmachines dus. Of de Britten ook ooit die status zullen bereiken valt nog te bezien, maar de ingrediënten zijn wel aanwezig. Dansbare nummers? Check! Makkelijk meezingbare refreinen? Check! De niet al te ruige gitaarmuziek van de band zou zomaar eens door kunnen breken in 2011. Is het optreden ook goed? Ja en nee. Ja, omdat het erg goed wordt gespeeld en er wel een paar lekkere nummers tussen zitten. Nee, omdat het na een tijdje wel allemaal erg veel op elkaar begint te lijken en het weinig uitdagende muziek is. Het luistert lekker weg, maar daar blijft het ook bij.

The Naked and Famous is misschien wel de band waar de meeste mensen naar uitkijken. Momenteel gooien ze hoge ogen met debuutalbum Passive Me, Aggresive You en worden getipt als een van de beste nieuwe bands van 2011. De grote zaal stroomt dan ook goed vol voor hun optreden. En teleurstellen doen ze niet. Met de bekendere nummers als 'Punching in a Dream' en 'Young Blood' weten ze de zaal aan het dansen te brengen, vooraan het podium onstond er zelfs een klein pitje. En het is duidelijk te zien dat veel van de bezoekers voor The Naked and Famous hebben gekozen. De hal is bijna leeg, en ook de bovenzaal was verre van vol. Boven staat Frankie & The Heartstrings, waar genoeg ruimte is voor de energieke zanger en zijn Ian Curtis-achtige dansbewegingen. En zijn gespring en gedraai werkt aanstekelijk, de mensen die zijn komen kijken staan ook flink te dansen. Het refrein van single 'Hunger' wordt ook luidkeels meegezongen. Een geslaagd optreden.

De laatste tijd speelt Lucky Fonz III vooral samen met zijn begeleidingsband 'de Felle Kleuren', maar vanavond staat hij op het podium op dezelfde manier zoals hij ooit begonnen is; alleen met zijn akoestische gitaar. Zijn set bestaat uit een variatie van nummers uit zijn Engelse en Nederlandse repertoire. Vooral de Nederlandse nummers worden goed ontvangen. 'Ik Heb Een Meisje', 'Jongens' en 'Deur Op Slot' werden door de zaal meegezongen en het duet samen met Carol Van Dijk (zangeres Bettie Serveert) krijgt ook een warm applaus. De 29-jarige weet de zaal zeker te boeien met een mix van rustige en snelle nummers na het drukke optreden van Frankie & The Heartstrings.

De twijfelachtige eer om de bovenzaal af te mogen sluiten gaat naar Dazzled Kid. Twijfelachtig omdat de meeste mensen na The Naked and Famous besluiten vroeg huiswaarts te keren (het blijft toch een maandagavond) en de bovenzaal daarom ook bijna helemaal leeg is. Maar Tjeerd Bomhof heeft er zin in. De Voicst-frontman speelt glimlachend een korte set. Er wordt zelfs nog gevraagd voor toegift, die ook netjes komt. En het laatste akkoord van de toegift betekende helaas ook het slotakkoord voor het geslaagde OOR-feest.

Het tijdschrift OOR kan erg trots zijn op hun 40-jarig bestaan en het jubileumfeestje. Om 12 uur verdwijnen de overgebleven bezoekers weer de nacht in met een exemplaar van de nieuwe OOR, op weg naar een zware dinsdagochtend.