VERSLAG: Eurosonic Noorderslag 2012

Eurosonic Noorderslag 2012

Zaterdag, de dag van Noorderslag. Dat het zaterdag is, is vooral te merken in de Coffee Company en Plato, waar het ontzettend druk is. Case Mayfield geeft een mooie akoestische set weg en ook bij Blaudzun in de Plato is het erg goed. (RM)

Met de opzwepende woorden "het is tijd om je heupen los te gooien" wordt de instore van Lefties Soul Connection aangekondigd. De Amsterdammers maken funkmuziek en beginnen instrumentaal, maar hierna komt Michelle David de mannen versterken. De Amerikaanse zangeres is bekend van de zanggroep Big, Black & Beautiful en voldoet naast die drie eigenschappen aan nog veel meer talenten. Het koffietentje is normaal een plek voor uitgeklede kleine optredens, maar de groep weet het dak er echt af te spelen. De 45-jarige weet met haar killer heels het optreden naar een nog hoger niveau te tillen. (MK)

Twintig minuten later dan afgesproken, maar nog altijd enorm vroeg, beklimt het sympathieke The Black Atlantic het podium voor de Silo Sessions. Het viertal is zichtbaar moe, maar weet zich gelukkig snel over de slaap heen te zetten. De folkpopband is door de hoeveelheid galm en aangesloten instrumenten niet enorm akoestisch, wat wel het idee is van de Graansilo-sessies, maar hierdoor wordt wel het vertrouwde geluid gebracht. De band is blij om eindelijk eens niet voor dronken mensen te hoeven spelen en het publiek is vandaag inderdaad muisstil. De bezoekers genieten rustig van de vier uitgeklede nieuwe nummers. (MK)

Eefje de Visser houdt van optreden. De zangeres stond al tweemaal eerder op Noorderslag, en deed onlangs nog even tien instore-optredens op één dag om een wereldrecord te behalen, maar staat vandaag ook gewoon in een koffiehuisje. De 25-jarige enthousiasteling wordt aangevuld met een bassist en toetsenist en heeft extreem veel mensen aangetrokken. Het publiek fluistert stiekem mee met de nummers en klapt uitbundig na een prachtig voorgedragen nummer. Het drietal is minder comfortabel op het geïmproviseerde podium en ergert zich veelvuldig aan de technische problemen. Gelukkig bewijst het opkomende talent ook met minimale middelen een goed optreden te kunnen verzorgen. (MK)

Later in de middag gaan de mensen met enkel toegang tot Eurosonic op zoek naar overige activiteiten in de stad, bijvoorbeeld het Subbacultcha feestje in Sign+. Of naar het feestje van Wishful Music in Galerie With Tsjalling:. De meest opvallende band daar is absoluut Mary Had A Little Band. De band rondom zangeres Marianne Oldenburg (die ook meewerkte aan het Lorrainville project) speelt vanmiddag zonder drummer, aangezien die met Gerhardt op Noorderslag speelt. Ze brengen mooie popliedjes, met sterke teksten. De stem van Oldenburg klinkt erg prettig en de bassist weet het ontbreken van de drummer goed op te vangen. (RM)

In de avond is het tijd voor Noorderslag. Voor sommigen een domper na twee dagen leuke buitenlandse bandjes, voor sommigen een mooi moment om mensen te spreken die ze nog niet tegen zijn gekomen. Maar ook een festival met, als het goed is, dé Nederlandse acts van dit moment. In de Oosterpoort is op elke plek waar een podium kan staan ook een podium neergezet en in de foyer van de grote zaal opent Gerhardt het festival. Hij heeft het naar zijn zin, de band speelt sterk en de nummers komen goed over bij het publiek. Dat hij soms wat arrogant oogt, nemen we voor lief. (RM)

Wie zeker niet arrogant overkomt (soms eerder het tegenovergestelde) is Case Mayfield. De Patio blijkt lastig te vinden (en je loopt door de rookruimte heen) maar daar staat Case Mayfield dan, voor het eerst met band. Het eerste nummer brengt hij solo en hij verontschuldigt zich voor het feit dat hij even moet wennen aan de elektrische gitaar, na vier jaar solo gespeeld te hebben. Het levert hem een "Judas!" op vanuit het publiek. Case lacht en begrijpt het. Die glimlach blijft sowieso het hele optreden op zijn gezicht. Niet alle nummers worden beter met band, maar bij een groot deel van de set merk je duidelijk de toegevoegde waarde. Een van de beloftes van 2012. (RM)

Aansluitend is het tijd voor het Homegrown podium. Een samenwerking tussen onder andere Top Notch en Muziek Centrum Nederland geeft de talenten in de Nederlandse hiphop de kans om op Noorderslag een groot publiek te overtuigen van hun kunnen. De aftrap is niet overtuigend. Rapper Ohjajoh staat er alleen voor op het podium en de zaal is erg terughoudend. Een stuk sterker, vooral tekstueel is Per. Verz. Een van de leukere acts op dit podium. Hij wordt opgevolgd door Ome Omar en Freez, maar daarna is het tijd voor Kroons. En ook Kroons valt op. Live muzikanten bij hiphop en enthousiasme op het podium. Als ze dat enthousiasme iets beter onder controle weten te houden is dit een welkome aanvulling voor een festival line-up. De grootste ster van de avond is absoluut Mr. Polska. Gisteren overtuigde hij al in het Platform Theater en ook nu, in een kort tijdsbestek, leeft de zaal op en komt het wat lauw reagerende publiek eindelijk in beweging. De afsluiter van het Homegrown project is een tegenvaller. De act De Kraaien is vooral een persiflage op alles wat met muziek te maken heeft. De teksten zijn van matig niveau, net als het rappen. Het lijkt op carnaval, inclusief verkleedpartijen en een vrouw met ontbloot bovenlijf. En natuurlijk vindt het publiek het prachtig. En dat is eigenlijk best treurig. (RM)

Terwijl De Jeugd Van Tegenwoordig de Popprijs aan het ophalen is, overtuigt Blaudzun in de Kleine Zaal. Het album Heavy Flowers is een grote aanwinst in de Nederlandse muziek en live blijft Johannes Sigmond gemakkelijk overeind. Wanneer hij een nummer solo op ukelele speelt lult de halve zaal dronken door het optreden heen (ook dat is Noorderslag), maar op geen enkel moment beïnvloedt dat zijn sterke spel. (RM)

Op het Radio 6 podium is het de beurt aan Concrete Sneaker. De act rond Wouter D. Snel en Nikos Frangiskatos, live met een enorme band, brengt de zaal met gemak aan het swingen. Een extra compliment voor de ontzettend strak spelende bassist. De teksten kloppen, de muziek klopt en de muziek swingt. Een belofte voor het komende jaar en een fijne afsluiter voor de Oosterpoort verandert. Verandert in een springende en zingende massa bij Kees van Hondt (met diverse programmeurs van Nederlandse poppodia verkleed op het podium) of voor men ouderwets gaat rocken bij Vanderbuyst. En daarna wordt het op Noorderslag vooral heel laat. Want na twee dagen conferentie en bands kijken is de muziekindustrie wel toe aan een bedrijfsfeestje. (RM)