VERSLAG: Rock Werchter 2013 - dag 1

Festivalinfo was aanwezig op Rock Werchter 2013 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 32 foto's.

Naar het Rock Werchter 2013 - dag 2 verslag

VERSLAG: Jasper Wognum  

Dag 1

Het beloofde mooie weer laat vandaag nog even op zich wachten. De voorspelling geeft gelukkig nog steeds aan dat het een topweekend gaat worden. Een eerste verkenning van het terrein laat je kennismaken met KLub C. De grote rechthoekige tent vervangt de vertrouwde Pyramid Marquee, die na dertien jaar trouwe dienst niet meer op te lappen is. De tent lijkt erg op de vorig jaar geïntroduceerde The Barn. Met voldoende in en uitgangen aan de zijkanten en een open achterzijde.

Er staat ook een nieuwe mainstage. Ovaal in plaats van vierkant voor een modernere en nog imposantere look. All Time Low is op tour met Green Day en mag aftrappen voor het grote veld. De pretrock houdt een half uurtje aan en moet het vooral hebben van joligheid en slechte grappen in puberstijl. "It's too early for rock 'n roll, but it's never too early for a blowjob."

Airbourne mag de opening van Rock Werchter 2013 voltrekken voor wie nog in de rij stond. Die rij gaat opvallend sneller dan voorgaande jaren, dankzij de introductie van plastic plaatjes aan de bandjes. Je kunt ermee inchecken op Facebook bij de podia. Als je het plasticje kwijtraakt kom je er niet meer in, aldus de dreigende teksten op de lichtkranten. De in alles door AC/DC geïnspireerde act komt dicht bij het origineel in de buurt. Jammer dat de zanger niet even naar de sportschool is geweest, want zijn manboobs bewegen alle kanten op. Onherroepelijk moet je bij het zien van deze Australiers aan Spinal Tap denken. De frontman begeeft zich uiteindelijk tussen het publiek om daar voor vrijwel de enige negroïde man in het voorvak te gaan staan rocken. Een zeer vermakelijke act.

The black angels spelen in principe prima psychedelische rock. Het slaat helaas een beetje dood in The Barn. Misschien gaat het gewoon wat te ver voor de eerste uren van een groot festival. De vrouwelijke drummer geeft je wel iets leuks om naar te kijken en er zijn dansende hippies in de tent. Naarmate de show vordert speelt de band een tandje steviger. In 'Telephone' zelfs slepend en dreigend, maar ook verzandend in erg veel reverb.

Laura Mvula neemt in KLub C plaats achter haar wurlitzer. Ze heeft een versterkt klassiek orkestje bij zich en is een indrukwekkende verschijning. Haar blik doorboort je zelfs via de schermen. Ze durft zich extreem kwetsbaar op te stellen met haar niet heel makkelijk in het gehoor liggende liedjes. Ze brengt soul en r&b, maar anders dan haar concurrentes. Het resultaat is indrukwekkend, ondanks dat ze af en toe moeite heeft om boven het geluid van geroezemoes en de main stage uit te komen. Van deze dame gaan we zeker nog horen.

Mvula's stoorzender heet Black Rebel Motorcycle Club en staat op mainstage weinig verheffend te rocken. Een instemmende hoofdbeweging hier, een dansje daar. Het venijn zit in de staart met het nieuwe 'Fire Walker' en uiteraard als sluitstuk 'Whatever Happened To My Rock 'n' Roll'. Daaraan ontleend de noisy rockband gelukkig weer haar bestaansrecht.

Jessie Ware drinkt een kopje tbee met rietje. Engelser kan niet. Ze lijkt een kruising tussen Sade en Lily Allan, maar blijkt veel meer in huis te hebben. Ze kan alleen niet stoppen met door haar eigen nummers heen babbelen. Jessie is een uitstekende zangeres met een aantal prima muzikanten. Haar drummer blijkt een verdienstelijke zanger en steelt daarmee de show wanneer hij 'If You Love Me' mee komt zingen. Uiteindelijk gaat haar hit 'Wildest Moments' erin als koek.

De schotse mannen van Biffy Clyro komen op met ontblote bovenlijven om hun meezing-rocksongs ten gehore te brengen. The Barn is voor de gelegenheid ook gevuld met mannen. Hun muziek blijft weinig origineel en een beetje teveel Dave Grohl. Het is vooral gemaakt voor effect en dat heeft het zeker. Ze werken zich er keihard voor in het zweet.

Bij The national begint het een beetje te miezeren. Speciaal voor het Newyorkse vijftal natuurlijk. Ze vertolken hun nummers perfect, inclusief een goede set blazers. De witte wijn sleept frontman Matt Berninger door een sterk optreden, waarbij de show ondergeschikt is aan de inhoud. Je moet wel tegen de zwaarmoedigheid van zijn stem kunnen. Lukt dat, dan kan het kippenvel je zomaar overvallen.

Jamie Lidell is met succes teruggekeerd naar zijn sample trucjes. Waar dat voorheen soms een rommeltje opleverde gaat het deze keer gesmeerd en voor een volle tent. De nadruk ligt op breakbeat en house ritmes. Jamie wil de tent genadeloos aan het dansen zetten vandaag. Zijn hits komen in toffe retro rave versies voorbij. Bovendien laat hij merken nog steeds over een onwaarschijnlijke portie soul te beschikken.

Als een bezetene gaat Bloc Party tekeer in The Barn. Een stoomwals die over het publiek heen raast. Het gerucht gaat dat de band het voor gezien wil houden. Dat zou je absoluut niet zeggen na dit optreden. Komt het door hun nieuwe vrouwelijke drummer, of omdat het eind in zicht is? De kolkende massa in de verhitte tent gaat ervoor alsof dit inderdaad de laatste kand is om ze te zien. Er zit nog meer dan genoeg energie in voor een jarenlange carriere.

Dizzee rascal wamt de nieuwe tent op. Zijn eclectische mix van dubstep, grime, bootybass en house gaat er goed in nu de avond wat fris begint te worden. Muzikaal interessant is het helaas niet. Een DJ met schreeuwende mc's en een belabberde geluidskwaliteit. Dat kun je eigenlijk niet meer maken. De zaal in links en rechts indelen en vervolgens tegen elkaar uitspelen helpt daar niet bij, want dat hebben we al veel vaker gezien. Het wordt hoog tijd dat Dizzee zichzelf opnieuw uitvindt.

Hoe anders is dat bij Sigur Ros. Ze zijn nog altijd even mysterieus als betoverend. Met hun sferische livemuziek weten ze de aanvankelijk wat onrustige tent te bedwingen en toveren haar om in een groot sprookjesbos. Ieder nummer ontwikkelt zich tot een orgasme van klanken. Strijkers, blazers, pianisten, alles is uit de kast gehaald. Om de sfeer te benadrukken staat er een bijzondere lichtshow te prijken. Dit optreden is ijzingwekkend goed. We mogen zelfs nog even terugzingen voor de jarige drummer Orri.

Door het fantastische optreden van de Ijslanders missen we Green Day. Of eigenlijk missen we helemaal niets, want navraag leert dat de show vrijwel gelijk is aan die in 2010. Bovendien een stuk minder vermakelijk dan destijds.

In België is de gebroken beat altijd door een groter publiek geadopteerd dan in Nederland. Waar op de dance programmering van Lowlands vooral housebeats zijn vertegenwoordigd, boekt Pukkelpop ook veel drum&bass en dubstep acts. Netsky komt uit de regio en mag na het succes van mainstage Pukkelpop in 2012 nu ook een Werchterdag afsluiten. Hij weet de cliches uit twintig jaar d&b feilloos te combineren in een liveshow waarbij de toetsen inderdaad live zijn. In 'Anticipate' neemt Boris Daenen zelfs de zang voor zijn rekening. Vuurwerk, confetti en een MC met Engels accent doen de rest. Iedere Belg op het veld gaat uit zijn plaat, maar muzikaal stelt het weinig voor.

De hoogste tijd voor kip met appelmoes langs de Haachtsesteenweg en daarna een warme slaapzak.

FOTOGRAFIE: Paul Barendregt  

123
Bloc Party foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Bloc Party foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Black Rebel Motorcycle Club foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Black Rebel Motorcycle Club foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Green Day foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Green Day foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Jamie Lidell foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Jamie Lidell foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Jamie Lidell foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Jessie Ware foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Jessie Ware foto Rock Werchter 2013 - dag 1 Jessie Ware foto Rock Werchter 2013 - dag 1
 
123
 
festival logo

ROCK WERCHTER 2013 - DAG 2Festivalinfo is dit jaar aanwezig op het Belgische Rock Werchter voor een...

northseajazz2013logo

NORTH SEA JAZZ - DAG 3 De derde en ook de laatste dag van North Sea Jazz Festival is aangebroken....