VERSLAG: Crossing Border 2002

Crossing Border verslag deel 2

Onderweg naar Kamagurka loopt men bijna Pfaff overhoop, die beter bekend is als de bassist van Seedling. Staand op een olievat brengt hij zijn liedjes, die ontvangen worden met een geamuseerde blik. Pfaff's idee is eigenlijk om de mensen in de rij te vermaken, maar valt op deze wijze ook in de smaak.
Eerder dit jaar bewees Tom Barman al dat de Stadsschouwburg een meer dan uitstekende zaal is voor popmuziek. Dit wordt nu nog eens onderstreept door Hawksley Workman. Uiteraard ligt het ook aan de kwaliteiten van laatstgenoemde. Al hangend in de pluche stoelen zien de toeschouwers een wereldperformer, met een heerlijke stem. Tenminste, als je de uithalen van een Jeff Buckley of Freddie Mercury ook kan waarderen. Workman had alleen zijn pianist meegenomen, maar zijn manier van optreden was zo theatraal, dat de aandacht geen ogenblik verslapte. Samen met Stuurbaard Bakkebaard een van de hoogtepunten van de vrijdag.

The Jeevas is de nieuwe band rond oud Kula Shaker voorman Crispian Mills. Chrispian laat weten dat een vriend hem vertelde dat de Melkweg een anarchistisch bolwerk is. Dat blijkt wel mee te vallen. The Jeevas geven een energiek optreden weg, maar het publiek reageert lauw. Alleen bij de Kula Shaker krakers ""Hush"" en ""303"" komt het publiek een beetje tot leven. Erg jammer wat mij betreft, want the Jeevas rocken een stuk meer dan Kula Shaker.

In het Nieuwe de la Mar gaat het er allemaal wat rustiger aan toe, met Heather Nova. Heather Nova staat er wat onwennig bij zonder gitaar. Een spoken word performance doet ze niet elke dag. En dat is wat mij betreft maar goed ook. Noem me ongevoelig, maar ik krijg spontaan last van jeuk als ik haar hoor dichten over in ""contact komen met jezelf"", ""reflecterend langs het strand lopen"" en dergelijke... En dat met op de achtergrond geluiden uit Bermuda (hoor: krekels, vogels en kikkers...). Brrrrrr... Gelukkig houdt ze het niet alleen dichten af en toe pakt ze ook haar gitaar. Gelijk als ze dat doet vergeet ik alles waaraan ik me ergerde en geniet ik van haar prachtige stem. Wat een engeltje is het toch!

Na Heather Nova is het tijd voor de Schotse allstar band The Reindeer Section. Fijne popliedjes gebracht door vriendelijke Schotten, hoewel de band iets uitgedund is. Maar ja, om alle 27 man/vrouw die op je laatste plaat meedoen voor een optreden te strikken, gaat een beetje lastig. De liedjes komen live beter tot hun recht dan op plaat, en zo kan deze première van de band op Nederlandse bodem met een voldoende worden beloond.

De zaterdag heeft in de vorm van Yann Tiersen en Spinvis wel namen die wat meer mensen trokken. De zaterdag was dan ook uitverkocht. Ruim van tevoren druppelt de Stadsschouwburg al vol voor Yann Tiersen, de maker van een van de bestverkochte soundtracks van dit jaar. Met de muziek van de Franse succesfilm Amelie bracht hij velen in vervoering, en het was dan ook erg fijn dat Crossing Border hem had weten te strikken om samen met zijn band naar Nederland af te reizen. Het optreden begon goed, want gelijk met een van de mooiste nummers uit Amelie, maar helaas kwam er al vrij snel een dame het podium op om de liedjes vocaal te ondersteunen. Zou Yann Tiersen weten dat er slechts twee albums van hem in Nederland te krijgen zijn? Nu bleef het genieten voornamelijk over voor de instrumentale nummers, en voor de onorthodoxe benadering van spelen van Tiersen. Gemiste kans.