VERSLAG: Fortarock 2015

Festivalinfo was aanwezig op Fortarock 2015 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 41 foto's.

VERSLAG: Bas van Poppel  

12

Fortarock 2015

Na tal van optredens te hebben gedeeld met Emperor-zanger Ihsahn, heeft Leprous de springplank voor hun muzikale carriëre niet langer nodig. Er is vandaag geen band die qua sound in de buurt komt van Leprous, die de eer hebben om Fortarock 2015 te openen. Met vooral werk van het recent uitgekomen album Congregation stroomt het veld snel vol. Sommigen kunnen de hoge zang niet uitstaan, de duizenden mensen die blijven hangen trekken het goed. Leprous groeit hard, hier gaan we nog veel van horen.

De Zweedse band Enforcer lijkt in Nederland maar geen voet aan de grond te krijgen, toch is het viertal volhardend en blijft terug komen op Nederlandse bodem. De 80's speed metal uit het straatje van Agent Steel en Anvil is een prima opwarmer voor de rest van de dag, maar had beter op een klein podium gepast dan de grote main stage.

"Kill Your Mother, Rape Your Dog!!!" is slechts één nummer uit het rijke assortiment aan hitjes van de muzikale moordmachine Dying Fetus. De heren draaien al jaren mee, hebben geen grote veranderingen doorgevoerd in hun muziekstijl, maar lijken de afgelopen jaren in populariteit te zijn vervijfvoudigd. De pit is enorm, het publiek is fanatiek en de band is één en al technische perfectie op het podium. Why not Pinkpop?

Het is druk bij Exodus voor de second stage. Thrashveteraan Souza is terug op zang en gitarist Gary Holt is weg voor shows met Slayer, maar dit doet niets af aan de show. Als na een aantal obligatore nieuwe nummers het oude werk wordt gespeeld gaat het los voor het podium: violence! Met 'Bonded By Blood' en 'The Toxic Waltz' als duidelijk hoogtepunt geeft Exodus wederom haar visitekaartje af; ze staan nog steeds aan de top van de Bay Area thrash.

Lamb Of God is in de afgelopen tien jaar enorm gegroeid en muzikaal hebben de Amerikanen ook stappen gemaakt. De band is sterker en luider dan ooit, Lamb Of God is met afstand de hardste band op het hoofdpodium van Fortarock.

Na het echoënde geweld van Lamb Of God deelt het metalkamp zich op in drie groepen. Groep 1 heeft honger, groep 2 staat als veel te grote menigte voor het podium van Hatebreed en groep 3 is zelfs voor metalbegrippen nog alternatief. Die staat bij Clutch. Zanger Neil begroet zijn enthousiaste publiek met “Hello rock ’n rollers” en het feest begint. De bluesy rock past perfect bij de warmte van de zon en de geur van vers ontbrande hasj. De lichtzinnige liedjes over Neil’s broek en hot rods in de ruimte staan haaks op de veelal duistere metalretoriek van de aanwezige collega’s.

Op het hoofdpodium wordt een droge technicus met luidt gejuich onthaald als hij op een knop drukt om “Originem” te starten. De set van Epica begint met de eerste tracks van “The Quantum Enigma” dat vorig jaar verscheen. Dan vertelt Simone Simons nostalgisch over het prille begin waarna de show verdergaat met “Sensorium”. Ook het epische “Cry for the Moon” mag uiteraard niet ontbreken. Dit optreden is voor Epica letterlijk en figuurlijk “a walk in the park”. Sympathiek en beeldschoon als altijd staat Epica zijn mannetje (of vrouwtje) op de Main Stage.

Zo beheerst als Epica te werk ging, zo over de top gaat Parkway Drive. Stuiterend en schreewend komt Winston McCall tevoorschijn in een regen van confetti. Dat Parkway Drive op een kleiner podium staat, is helemaal geen probleem: het vuurwerk gaat gewoon door en het siert de mannen wel. Ook wanneer ze “Bulls On Parade” van Rage Against The Machine coveren.

Het is vijftien jaar geleden sinds Venom voor het laatste in Nederland op de planken stond. Cronos heeft een paar nieuwe bandleden om zich heen verzamelt en ziet er weer vreselijk uit, zoals het hoort. Venom heeft een historie in ons land: "This is where it all fucking started". Het is dringen bij het kleinste podium, waar het publiek op een ijzersterke oldschool Venom show wordt getrakteerd. Enige minpuntje zijn de laatste twee nummers, die werden niet gespeeld want daar was geen tijd meer voor.

Tot slot beweegt de massa zich naar het hoofdpodium om een glimp op te vangen van Slipknot. Met het bericht over het gebrek aan grote namen vers in ons geheugen heeft Slipknot de taak te bewijzen dat het niet over hen ging. Zij zijn groot en staan op eenzame hoogte bovenaan het affiche. In een decor van een satanische kermis bewegen podiumdelen op en neer en steken de vlammen hoog op.

De gespeelde nummers zijn vooral afkomstig van het eerste en het laatste album. Een van de nieuwere nummers is bijvoorbeeld “The Devil In I”. Opvallend is het succes van dat nummer. Waar veel bands van Slipknot’s generatie er niet meer in slagen nieuwe nummers over te dragen aan het grote publiek, vindt “The Devil In I” massaal weerklank in het Goffertpark. Corey Taylor is zo bescheiden als een Amerikaan kan zijn en overdrijft elk compliment met superlatieven en diepe buigingen. Nog voor de ingeplande encore is de helft van de bezoekers al vertrokken. Dat is hun gemis: “(Sic)” en “Surfacing” zijn heerlijke uitsmijters.

Verslag door Bas van Poppel en Crevan Toonder

12

FOTOGRAFIE: Wendy Jacobse  

1234
Slipknot foto Fortarock 2015 Slipknot foto Fortarock 2015 Slipknot foto Fortarock 2015 Slipknot foto Fortarock 2015 Slipknot foto Fortarock 2015
 
1234
 
festival logo

INTERNATIONAL FESTIVAL OF TECHNOLOGY 2015'A day of Wonder' is de afsluiting van het International Festival of...

festival logo

INDIAN SUMMER FESTIVAL 2015 Zomerse temperaturen gecombineerd met fijne muziek op Indian Summer Festival....