VERSLAG: Marcel Kamphuis Rob van der Zwaan
Pinkpop - dag 2
Na een koude en regenachtige nacht op de festivalcamping begint dag twee met dertien bandjes op het programma.
De Gentse Gabriel Rios is ondanks de weersvoorspellingen positief. "It's early and maybe it's gonna be a little bit wet, but that doesn't really matter." en start één van zijn zonnige Spaanse nummers. Noem het toeval, maar tijdens het nummer "Broad Daylight" breekt de zon door en staat het publiek met de zon op hun kop mee te zingen met zijn grootste hit. Wel blijkt het hoofdpodium iets te groot te zijn voor de dertiger, hij valt in het niets. Had dit niet veel beter in de tent gekund?
Hoewel het super druk is bij The Nightwatchman geven veel mensen toe hier alleen te staan omdat het dé Tom Morello is met zijn soloproject. Deze topgitarist kennen we uit Rage Against The Machine en Audioslave, waarmee hij al eens eerder op het pinksterfestival stond. Wanneer je zo vaak in het land bent, is het dan ook niet zo gek dat de gitarist een beetje Nederlands kan. "Bedankt voor het warme welkom" waarop iedereen wat verbaasd kijkt en hij het vervolgt met "Meer Nederlands kan ik niet". Erg grappig en spontaan, dit terwijl de teksten erg serieus gaan. Dit project lijkt puur bedoeld om zijn politieke overtuiging wereldkundig te maken. Helaas valt de muzikale omlijsting van deze boodschap al snel door de mand.
De twintig jarige Paolo Nutini is met zijn "These Streets" in één klap bekend geworden bij het grote publiek. Deze Italiaanse singer-songwriter maakt lekker in het gehoorliggende popliedjes en speelt deze vandaag in de tent voor het Pinkpop publiek. Niet alleen nummers van dit album komen langs maar ook "Natural Blues" van Moby en andere covers. Aan Nutini is het goed te zien dat hij nog niet zoveel podium ervaring heeft, hij staat er een beetje klunzig bij en articuleert erg slechts. Dit maakt het optreden een teleurstelling, vooral omdat het op cd wel erg leuk is.
Iggy Pop is zijn lust voor life nog niet kwijt. De rockveteraan, die in dezelfde leeftijdscategorie zit als de met bewondering toekijkende Jan Smeets, zet vanaf de eerste minuut een pure rauwe rockshow neer. Met zijn monumentale nummers als "1969", "Search & Destroy" en "I wanna be your dog" zet hij de festivalwei vanaf het begin in vuur en vlam. De podiumsecurity wordt als vanouds tot wanhoop gedreven wanneer hij het publiek opdraagt met hem op het podium te dansen. Jan Smeets kijkt lachend toe en ziet dat het goed is!
Waar voor het hoofdpodium velen nog staan bij te komen van de razende Iggy Pop en zijn Stooges, is het op het Noordpodium de beurt aan Ilse deLange. Ilse is definitief doorgebroken bij het grote publiek. Tegenwoordig heeft ze zelfs haar eigen wasmiddelenreclame. Haar muziek, best te omschrijven als countrypop, nestelt zich onheroepelijk in je hoofd. Het is allemaal natuurlijk veel te braaf, maar vele koppeltjes pakken elkaar vast en de polderromantiek viert hoogtij.
Dan Snow Patrol. De Noord-Ierse band wint langzaam maar zeker aan bekendheid en populariteit met haar melodieuze stadionpop. En terecht. Het optreden op Pinkpop is sfeervol en degelijk. De band stelt zich charmant en dankbaar op en krijgt oogst na zaaien. Breekpunt in de set op Pinkpop is het overbekende 'Chasing Cars'. Massaal wordt er meegezongen en op het moment dat er op het scherm een meisje met traan op haar wang verschijnt, is de zucht van emotie die door het publiek gaat niet te negeren.
Vorig jaar op Lowlands, dit jaar ook in Landgraaf: Lostprophets. Dit na eerder het festival al een paar keer afgezegd te hebben staan ze er nu dan echt! Helaas een anti-climax wanneer het geluid erg slecht blijkt te staan. De band gaat uit zijn dak terwijl het geluid wegblijft, ook de microfoon van zanger Ian Watkins valt regelmatig uit. Dit terwijl de Welsche band verder erg professioneel oogt. De band is momenteel nog steeds op tour rond hun album Liberation Transmission welke iets hitgevoeliger is dan hun voorgaande albums. Gelukkig hebben ze beloofd weer met harder werk te gaan komen. Want ook vandaag bewijst Watkins ontzettend goed te kunnen screamen!
Door het uitvallen van Amy Winehouse (Amy Housewine?) is ons eigen Krezip opgetrommeld. Of staat de Engelse dame er dan toch? Het nummer "Rehab" klinkt namelijk over het Pinkpopterrein wanneer de set begint, het blijkt dat ook Krezip fan is en deze te spelen als eerbetoon aan de afwezige zangeres. Krezip zelf heeft net een nieuw album uit en past perfect op Pinkpop. Wanneer ze het hele publiek meekrijgen en iedereen geniet is er maar één terechte vraag die iedereen zichzelf stelt: "Waarom stond deze band niet sowieso al op het programma?"
Muse mag deze zeer geslaagde Pinkpopdag afsluiten. Een taak die je met een gerust hart aan deze band kunt overlaten. Muse is groter dan groot. Het blijft moeilijk te bevatten dat een man, Matthew Bellamy, zo verschrikkelijk veel talent bezit. Alsof het niks is, pompt hij de meest bombastische riffs uit zijn gitaar. Hiermee begeleidt hij zijn eigen fenomenale stem, die vaak niet onderdoet voor een operazanger(es). Dit alles wordt nog eens versterkt door een geweldige lichtshow. Waar Pinkpop tot nu toe erg gefragmenteerd was, jongeren gingen voor hippe dingen, ouderen kwamen voor acts als Iggy en Paolo Nutini gaat het festival nu als een man uit zijn dak.
FOTOGRAFIE: Cosmo Vloedbeld
SCHWUNG 2007In het Belgische Hallen was zoals elk jaar het classic rock festival...
DAUWPOP 2007 Op Hemelvaarsdag was het weer tijd voor het jaarlijkse Dauwpop festival....