VERSLAG: Arrow Rock Festival 2007

Festivalinfo was aanwezig op Arrow Rock Festival 2007 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 21 foto's.

VERSLAG: Jordi Koops  

Arrow Rock Festival 2007

De eerste, redelijk droge dag van de week. Arrow Rock Festival heeft geluk met de voorspellingen. Een droge festivaldag zorgt altijd voor meer gezelligheid dan een dag baggeren door modder en plassen. Toch mocht het voor veel mensen de dag niet zo mooi beginnen als gehoopt.

Terwijl het festival om 1 uur begint, staann veel mensen nog in een file van 10 kilometer voor de ingang van het festivalterrein. De aanvoer over de kleine weggetjes in de flevopolder kan de grote stroom auto’s niet aan. Bedroefde, wanhopige en teleurgestelde gezichten. Mensen die maar stukken vooruit gaan lopen of zelfs hun auto parkeren langs de kant van de weg en lopend verder gaan. De meesten hebben ruim 3 uur stilgestaan zonder ook maar te weten wat er aan de hand was en slechts konden genieten van Tesla, INXS en Thin Lizzy via de cd speler in de auto.

Eenmaal op het terrein word de klaagzang steeds minder en begint iedereen gemoedelijk te genieten van de spelende bands. Zo komt ondergetekende rond de beschamende tijd van kwart voor 5 pas binnen. Dit tijdens het optreden van Roger Hodgson, de oud zanger van Supertramp. Met een wat lege bezetting (slechts 2 personen) komen enkel eigen nummers en natuurlijk een stel Supertramp golden oldies langs, welke van harte worden ontvangen door een gedupeerd en lichtelijk aangeslagen festivalpubliek.

Van de intellectuele Supertramp pop/rock op de Open Airrow Rock Stage gaan we naar de Rock Palace. Steve Vai is wegens onbekende redenen later begonnen dan gepland. Hierdoor kan er alsnog lang genoten worden van deze gitaartovenaar. Er kan met zekerheid gezegd worden dat er geen enkele truc is op de gitaar die Vai niet kent. Een strak optreden met o.a. twee violisten en zelfs een paar nummers met een mobiel(!) drumstel is werkelijk een genot om naar te kijken. Tijdens het afsluitende nummer, 'For The Love of God', vallen de monden van het publiek open van de perfecte tonen die deze topartiest laat horen.

Voor een hapje tussendoor is er genoeg keuze op het festivalterrein. Buiten- en binnenlandse snacks worden in grote hoeveelheden verkocht aan de hongerige bezoekers. Het afval word door iedereen van zich afgegooid, iets wat je toch niet verwacht van deze groep festivalbezoekers met een gemiddelde leeftijd van 40 jaar. Naarmate de dag vordert stapelen de bordjes en bekertjes zich dan ook op en word het een wandeling over een vuilnisbelt. Een tekort aan wc’s zorgt ervoor dat er zelfs in de bosjes word geplast en al snel hangt er op sommige plekken een vieze, lauwe pislucht.

The Australian Pink Floyd Show begint dan in de Rock Palace en al gauw zingen duizenden mensen de bekende teksten van Pink Floyd mee. Ze laten horen dat ze de beste coverband zijn, maar er mist een hoop aan sfeer op het podium. De heren staan er saai bij en visueel is er weinig te bleven. Je zou toch wel wat videobeelden en andere oogverblindende effecten verwachten, hetgeen bij Pink Floyd zelf ook altijd het geval was. Nee, vandaag is dit hier niet het geval. Soep zonder stengel?

Waar veel over werd geklaagd is ook het tijdschema. Het was dan ook erg jammer dat The Australian Pink Floyd Show tegelijk speelde met rocklegende Toto. Spelende in de grote Rock Garden laat Toto zien dat ze al jaren ervaring hebben. Hit na hit word afgewerkt, van 'Hold The Line' tot 'Afric'. Ze worden dan ook in positieve zin bejubeld door het publiek.

Het is ruim een uur wachten, eten en bieren, voordat hoofdact Aerosmith ten tonele zal verschijnen. Het is alweer ruim 8 jaar geleden dat deze vijf heren uit Boston ons kikkerlandje hebben bezocht.

Ze laten vanaf het begin al horen dat ze niet voor niks als laatste het grote podium van Arrow mogen betreden. Dit podium is uitgebreid met een stuk dat door het midden van het publiek loopt. Het optreden begint met 'Love in An Elevator' en vanaf dat moment is het een explosie van hits die ons ten gehore komt. Visueel word het geheel ondersteund door 3 grote schermen op en naast het podium, welke de typische gelaatsuitdrukkingen van Steven Tyler voor iedereen zichtbaar maken. Er is geen moment verveling tijdens het optreden en het publiek zingt en klapt enthousiast mee. Aerosmith is een meer dan waardige afsluiter voor deze vijde editie van Arrow Rock Festival.
Over levende legenden gesproken.

Helaas dat veel mensen al vroeg vertrokken om op de terugweg niet weer uren in de file te staan. Een groot probleem wat flink aangepakt moet worden door de organisatie willen ze het dit festival succesvol houden. De lijst klachten zal van de week wel oplopen tot een hoogtepunt, maar er kan beter teruggedacht worden aan de vele goede optredens dit jaar. Want ondanks een wat teleurstellend organisatorisch geheel, was de line-up om van te smullen!

FOTOGRAFIE: Stephan Mehrer  

12
The Australian Pink Floyd Show foto Arrow Rock Festival 2007 The Australian Pink Floyd Show foto Arrow Rock Festival 2007 The Australian Pink Floyd Show foto Arrow Rock Festival 2007 Europe foto Arrow Rock Festival 2007 Europe foto Arrow Rock Festival 2007 Europe foto Arrow Rock Festival 2007 Roger Hodgson foto Arrow Rock Festival 2007 Roger Hodgson foto Arrow Rock Festival 2007 Roger Hodgson foto Arrow Rock Festival 2007 Outlaws foto Arrow Rock Festival 2007 Outlaws foto Arrow Rock Festival 2007 Riders On The Storm foto Arrow Rock Festival 2007
 
12
 
festival logo

ELEKTRA'S TUINFEEST 2007Elektra's Tuinfeest weet met het jaar grotere namen te programmeren. Dit jaar...

festival logo

PARKPOP 2007 Ook dit jaar was het weer regenachtig op het gratis festival Parkpop. Ondanks...