VERSLAG: Eurosonic 2008

Eurosonic 2008, vrijdag 11 januari

Vrijdag 11 januari

Zoals de donderdagavond eindigt, zo begint de vrijdag. Als we een uur voor aanvang naar de Spieghel lopen voor het optreden van de welbekende Sarah Bettens, zien we de gevreesde, maar verwachte, lange rij al van veraf. Daar nog binnenkomen is onmogelijk. Tijd voor plan B dus; de Von Herzen Brothers in Vera. Deze Finnen, niet Duitsers zoals ze naam doet vermoeden, worden aangeraden door Finse radio- en televisiemaatschappij YLE. Naast broers Jonne, Kie en Mikko spelen ook vrienden Juha en Mikko mee. Broer Mikko, die de zang en een gitaarpartij voor zijn rekening neemt, schijnt regelmatig in India te verblijven. Daar doet hij veel inspiratie op. De muziek is dan ook ietwat zweverig. Zijn stem is hoog en hees, tweede gitarist Kie zingt eigenlijk beter, wat je goed kan horen als de drie broers meerstemmig zingen. Pas na een paar nummers komt het tempo er een beetje in, als echte Finnen moeten ze eerst even ontdooien.

Halverwege het optreden haken we af en gaan we richting de Stadsschouwburg voor de Zweedse dame Miss Li. Deze brunette, die eigenlijk Linda Carlsson heet, ziet er vreselijk schattig uit in haar bloemetjesjurk. De romantische setting van de schouwburg past goed bij haar vrolijke nummers. Ze wordt omgeven door mannen met allerhande blaasinstrumenten. Ze trekt een wat ouder publiek, dat enthousiast klapt. Aardig, voor een paar nummers.

We lopen dezelfde weg terug, in Vera is het namelijk tijd voor de donkere klanken van Cult Of Luna. Deze eveneens Zweedse metalmeneren touren internationaal en hebben verschillende albums op hun naam staan. Hun doom-metal is traag, bijna hypnotiserend. Zang komt er nauwelijks aan te pas, hier moet je vooral naar de muziek luisteren, je laten meevoeren in de duisternis. De nummers zijn lang, en daardoor wellicht wat moeilijk te verteren. De echte kenners staan te genieten, en zo hoort het ook.

Als laatste vanavond een band die we echt niet willen missen; The Futureheads. De Britten staan in Huize Maas, wat inhoudt dat we er op tijd bij moeten zijn als we een plekje in de zaal willen bemachtigen. Driekwartier van tevoren is de rij prima te doen en even later hebben we een prima plekje bemachtigd in de zaal. De heren zijn vooral bekend geworden met hun eerste album (The Futureheads) en daarvan afkomstige singles Hounds Of Love en Decent Days and Nights. Met deze laatste openen ze vanavond, een geslaagde keuze. Het publiek is meteen in de juiste stemmig en veel mensen kunnen het (deels) meezingen. Oude en nieuwe nummers worden met elkaar afgewisseld. Ook de bandleden zelf lijken goedgehumeurd en de sfeer is uitstekend. Vooraan wordt er gedanst en tijdens het laatste liedje ontstaat er zelfs een moshpit! Groningen gaat los! Wat een prachtfestival!

Helaas houdt EuroSonic na The Futureheads alweer op voor ondergetekende. Wegens andere verplichtingen dit keer niet tot in de kleine uurtjes genieten van allerlei bands, naborrelen of dansen. Dit keer ook geen verslag van Noorderslag, dat aansluitend op zaterdag in de Oosterpoort wordt gehouden. DJ Armin van Buuren zal die dag de Popprijs winnen, maar is er niet bij om die op te halen. Zijn broer neemt de bierdouche in ontvangst en verlaat onder gefluit en gejoel het podium. Ondertussen spelen er Nederlandse bands in elke hoek van het gebouw. Wellicht volgend jaar wel weer een verslag van deze avond. Ik ben er in ieder geval weer bij!