VERSLAG: Rockin' Park 2008

Live, Ben Folds, Anouk, Racoon, Lenny Kravitz

Het is vandaag precies twee jaar geleden dat de mannen van Live in Nederland optraden. De komende dagen zijn ze even in Nederland voor twee uitverkochte concerten in Paradiso en vandaag hier dus. De fans zijn in grote aantallen op komen dagen en de spanning stijgt wanneer ze bijna het podium betreden. Het is één groot feest wanneer de band als vanouds zich in een veel te kort uurtje van zijn beste kant laat zien en vooral alle oude hits ten gehore brengen. Zanger Ed en zijn mannen spelen in het heerlijke zonnetje van het Goffertpark alle bekende hits zoals ‘I Alone’, ‘All Over You’, ‘Sellin The Drama’ en als afsluiter een akoestische versie van ‘Overcome’. Live houdt van Nederland en Nederland houdt van Live. (JvdB)

Een rock bandje zonder lead-gitarist kom je zelden tegen, maar bij Ben Folds is alles mogelijk. We zien een bassist, een zanger en pianist en een drummer met een uitstraling van een computer nerd. Voor het podium is het rustig, te rustig. Slechts enkele meters serieus publiek en daarachter een lang gestrekte vlakte met zonaanbidders. De Amerikaanse singer-songwriter opent met een cover van Dr. Dre ‘Bitches ain't shit but hoes and tricks’. Een uitvoering die werkt direct op je lachspieren, de toon is gezet! Hij staat zowaar bijna het hele concert achter zijn piano, terwijl er een krukje naast hem staat. In deze oncomfortabele houding speelt zowaar nog mooie piano liedjes, echter het zingen is verre van zuiver. Door zijn stemgeluid en de piano klinkt het soms als Joe Jackson maar dan veel speelser. Hij neemt het ook allemaal niet zo serieus met de instrumenten, zoals het staand spelen op een synthesizer met één hand. We krijgen ook een lesje piano spelen voor beginners; hij legt wat lege snoepblikjes en een sambabal in zijn piano en zijn piano klinkt ineens heel anders, en dat zonder vals te klinken. Lijkt me nu wel duidelijk dat dit een bijzonder bandje is met catchy en upbeat nummers. In een klein zaaltje zullen de jonge mannen vast iets beter tot zijn recht komen. (MS)

Anouk is de enige vrouwelijke artiest voor vandaag en lokt moeiteloos een groot publiek (Beth Hart kon niet optreden vanwege stemproblemen). Tijdens het optreden van Ben Folds stond een groot deel van het publiek al op Anouk te wachten voor het hoofdpodium. Anouk was zichtbaar in een goede bui, wat ook logisch was op zo’n mooie zomerdag. Duidelijk te merken was dat het publiek van Anouk houdt en vrolijk op alle nummers meezong. Natuurlijk kwamen alle grote hits voorbij zoals ‘Nobody’s wife’, ‘Lost’, ‘Girl’ en ‘Good God’. Na wild rondspringen, vraagt ze de band om een korte pauze om even bij te komen en maakt er grappen over hoe vermoeiend het eigenlijk allemaal is. Een sterke performance wat het vrouwelijke aandeel van deze dag goed vertegenwoordigt. (JvdB)

Wij zijn alweer bijna aan het einde van de dag voor veel mensen die kwamen voor Beth Hart kregen het even zwaar te verduren, toen ze hoorden dat ze niet kon komen wegens stemproblemen. Als vervangen hebben ze daarom Zeeuwse band Racoon opgetrommeld.

Het laatste optreden van deze prachtige dag is voor rock legende Lenny Kravitz. Voor een hoofd en tevens slotact als deze is de podium opkomst uitermate vreemd te noemen. Terwijl we de pauze muziek nog horen, staat ineens de hele band op het podium. Als uiteindelijk de muziek stopt, horen we 'Bring it on' van zijn nieuwe album ‘ It Is Time For A Love Revolution ’. Menig festivalganger krijgt de schrik dat het een promotie optreden zou kunnen worden maar het blijkt toch een Best Of concert te worden. Alle toppers komen langs: ‘Mamma said’, het mooie ‘Fields of Joy’, ‘Always on the Run’. Bij ‘Dancin' til Dawn’ van het nieuwe album vraagt Lenny of de vrouw die backstage staat te dansen op het podium wilt komen. Zonder enige vorm van schaamte begint ze de lambada te dansen met meneer Kravitz, terwijl hij zingt: “She keeps me dancin' til dawn”. Wie die vrouw was, is mij tot op dit moment een raadsel. Ook komt even ‘American Woman’ voorbij, persoonlijk een van zijn een mindere nummers, te simplistische. Het publiek slikt dit catchy nummer als boterkoek. Opgelucht haal ik adem als blijkt dat het ingekort wordt tot een korte versie. Lenny heeft de smaak te pakken en stelt voor om nog een paar uur door te spelen maar hij krijgt helaas geen toestemming om dan ook maar iets langer te spelen dan de aangegeven planning. Bij de afsluiter ‘Are you going to go my way’ is het één groot feest. Massaal wordt er gesprongen maar aan alles komt een einde, zo ook aan deze twee Rockin’ Park editie en dus neemt Leonard Albert over de hele breedte van het podium afscheidt van ons. Voor wie deze levende rock legende hier gemist heeft hebben we goed nieuws, hij staat 12 augustus in de Heineken Music Hall in Amsterdam. (MS)