VERSLAG: Lowlands 2023 - Zaterdag

Lowlands 2023 - Zaterdag

Het was ons vanuit Pukkelpop al toegefluisterd dat we Ezra Collective niet mochten missen en daar was geen woord aan gelogen. Ook op Lowlands zorgt de jazzy bigband dat het van voor tot achter feest is in de Heineken. Stilstaan is onmogelijk op de dwingende groove van deze briljante muzikanten. Fantastisch begin van de nieuwe festivaldag!

Er werd lang uitgekeken naar de eerste Nederlandse show van boygenius, het monsterverbond tussen singer-/songwriters Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus. Met een dikke knipoog komen ze het podium op met Thin Lizzy’s ‘The Boys Are Back in Town’. Prima keuze voor drie vrouwelijke uithangborden ondersteund door een all-femal band. Boygenius houdt de aandacht vast door af te wisselen met zijdezachte folk en rockende gitaaruitspattingen. Mooi om te zien hoe de drie zangeressen elk een nummer kunnen dragen en samen meer zijn dan het som der delen.

Na de verfijnde melodieen en samenzang van boygenius is het tijd om even goed wakker te worden.Zulu in de X-ray is hierom de juiste band op het juiste moment. Beetje jammer dat de band niet eens de helft van hun geplande timeslot vult. We pakken nog net 1 nummer loeizware hardcore mee en zien een ziedende moshpit. Voor dit soort extremen is de X-ray precies goed. Smaakte zeker naar meer.

Ook in de X-Ray staat daarna Avalon Emerson & the Charm. Vannacht zal ze de Bravo naar haar hand zetten, maar nu overdag speelt ze met haar dreampop-project in de X-Ray. We hadden het graag gezien dat Avalon ook hier briljant uit de hoek kwam, maar dit is helaas niet het geval. Hoewel het idee nog wel goed is (dreampop met veel jaren ‘80 invloeden) houdt de uitvoering simpelweg niet over. Met de ritmesectie op tape en een gitarist en basist op het podium, ziet het geheel er wat statisch uit en echt goed zingen kan ze ook niet. Jammer, maar dappere poging. Vanavond in de Bravo ongetwijfeld revanche.

Ramvol staat het voor Partiboi69 in de India. Onder de radar heeft deze Australier door online compleet z’n eigen ding te doen enorm veel zieltjes gewonnen. Behalve dat het van begin tot eind feest is, is er weinig lijn te ontdekken in de set. Van de hak op de tak, van Blanck Mass tot dertien in een dozijn techno en dan ook nog eens met een gitarist in cowboy-outfit die meespeelt. Lowlands gaat er heerlijk op.

Loyle Carner wist met zijn laidback hiphop vibes in januari de Paradiso driemaal uit te verkopen. Ook op North Sea Jazz is hij een van de hoogtepunten. Een mooie plek aan het begin van de avond in de Bravo is zijn verdiende beloning. De Britse rapper maakt de verwachtingen waar met zijn poetische, emo-raps. Het is allemaal gladjes, maar met al zijn charisma, flow en persoonlijkheid is dit gewoon een hele goede artiest.

Viagra Boys maakt er in de Heineken een lekkere bende van. Met een volgetatoeerd bovenlijf en overtuigende bierbuik schreeuwt frontman Sebastian Murphy de demonen van zich af. Qua overtuigingskracht en rauwe rand is een band als Idles niet ver weg. Maar stiekem is Viagra Boys door hun orgel en saxlijntjes ook nog eens heel catchy. Zit dat in het Zweedse kraanwater? Het publiek kijkt z’n ogen uit en is hier de grote winnaar.

Foals heeft met de ondergaande zon op de achtergrond door het uitvallen van Florence + the Machine hun eerste Nederlandse headlinerspot op een groot Nederlands festival te pakken. Echt de aandacht vasthouden bij het partyminded Lowlandspubliek blijkt lastig. Onderhoudend is Foals zeker (hun gelaagde discorock zit uitstekend in elkaar en wordt live haarscherp gebracht), maar het bier smaakt goed en kletsen met je buurman is ook gezellig. Voor een Lowlands headliner heeft Foals net te weinig echte hits. Wat uitgelatener nummers met meer climax zoals ‘Inhaler’ zorgen dat Lowlands weer even bij de les is, maar als headliner van een festival met 65.000 bezoekers is het te licht.

Nederland krijgt geen genoeg van King Gizzard and the Lizard Wizard. Sinds hun laatste show op Lowlands (in 2018 mochten ze de Bravo op zondag afsluiten), heeft de Australische wervelwind maar liefst 11 albums uitgebracht. Dit is haast niet te geloven als je bedenkt dat ze ook nog eens zo goed als non-stop op tour zijn. Vanavond gaat het op Lowlands net als bij landgenoot Partiboi69 alle kanten op. Van metalriffs waar Slayer zich niet voor zou schamen tot psychedelische discorock en alles daartussen. Het is alsof de band een drugscoctail gebruikt heeft en zo nu en dan de speed inkickt en dan weer de lsd of paddo’s komen bovendrijven. Waar het in 2018 nog een beetje moeizaam ging, laat de band vanavond een verpletterende indruk achter.

Zoals gisteren de dag en de nacht samenkwam bij Underworld, mag vandaag Charlotte de Witte haar mega dance productie over de velden knallen. Zonder twijfel hebben er deze editie van het festival nog niet zo veel mensen in en om de Alpha gestaan. Met een over de top lichtshow (uitgebreid getest op de grote Belgische festivals Pukkelpop en Rock Werchter) zorgt de Witte ervoor dat de euforie groter wordt elke keer dat de technobeat erin knalt. Op Awakenings waar Charlotte de Witte aan huis is, zou dit de opmaat zijn naar het echte dik hout zaag met planken werk, maar voor het grote Lowlands publiek is dit precies goed.