VERSLAG: Motel Mozaïque 2009

Festivalinfo was aanwezig op Motel Mozaique 2009 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 18 foto's.

VERSLAG:

12

Vrijdag 10 april

Met Paaspop Schijndel wordt het paasweekend traditioneel gezien als de opener van het festivalseizoen. Motel Mozaïque, één van Nederlands bekendste binnenfestivals, vond dit jaar eveneens in het paasweekend plaats. Na een officiele start op Witte Donderdag, was Goede Vrijdag de dag dat het hoofdprogramma van Motel Mozaïque losbarste. Een mooie dag, dat begon al bij het weer. Na een heerlijke dag, volgde een zwoele avond. Zo'n avond waarop je nog lang niet wil gaan slapen, maar op wilt blijven om zonder jas rond te lopen. Door de binnenstad van Rotterdam te wandelen en je hier en daar laten verleiden door al wat het festivalprogramma te bieden heeft.

In tijden dat de WATT nog Nighttown heette, was dit één van de locaties van het festival. Door de sluiting van Nighttown, moest worden rondgekeken naar vervangende locaties. Nu de Nighttown onder de naam WATT weer herboren is, zijn een paar van deze locaties gebleven; Rotown en Lantaren/Venster mogen ook dit jaar festivalgasten ontvangen. Off_Corso is weer afgevallen. Nadat in Lantaren 1 het startschot van het avondprogramma wordt gegeven door The Bony King of Nowhere, mag A Place to Bury Strangers de aftrap geven in de grote zaal van WATT. De meningen over deze band zijn verdeeld. Of het strakke, donkere geluid nou te braafjes is, of dat ze na verloop van tijd te puberaal met een gitaar lopen te smijten; écht pakken doen ze de zaal niet. Voor een band die het vooral van de instrumentalen moet hebben stond het geluid erg zacht. Hoewel de zaal aardig gevuld is, is het publiek nog wat afwachtend; het is duidelijk dat dit één van de eerste optredens van de avond is.

Voor degenen die het op de plaat nog niet helemaal snapten vallen tijdens het optreden de puzzelstukjes snel in elkaar. Fever Ray, het zijproject van The Knife zangeres Karin Dreijer Andersson, heeft de presentatie zorgvuldig uitgekiend. Verspreid over het podium staan schemerlampen die om de beurt oplichten. Dit in combinatie met een mooie lasershow geeft een bijzonder effect. Karen komt zelf op in een bijzonder pak dat doet denken aan een onontdekt dier dat zich in de bossen schuilhoudt. Fever Ray werkt bijna het hele debuutalbum af en gooit er zelfs nog een cover van Nick Cave tegen aan. Als de lasers een soort van wolken boven de zaal projecteren is het makkelijk wegdromen. Het optreden ervaart als een groep inboorlingen die freaky muziek maakt bij het kampvuur. Hoewel de bas misschien iets te hard staat tijdens het begin van het optreden, overtuigt de band de hele zaal. Zonder ook maar een woord tegen het publiek gezegd te hebben laten ze ons verbouwereerd achter.

Daar waar Fever Ray zangeres Karin tijdens haar eigen show amper een stap verzette is dat tijdens die van Röyksopp wel anders. De zangeres zong een aantal vocalen in voor Röyksopp's laatste album Junior en komt nu ook een nummer meezingen. Dat ze ook zonder stemvervormers prima uit de voeten kan is al snel duidelijk. Dansend en het publiek uitdagend voegt ze net dat extra beetje toe aan een niet erg overtuigend Röyksopp optreden. De zaal heeft er duidelijk zin in maar komt toch niet helemaal los. Misschien was de Watt een betere locatie geweest. De drie heren op het podium maken het niet bombastisch genoeg om de hele schouwburg te overtuigen. De overige vocalen worden gezongen door een andere zangeres; Anneli Drecker. Na het uiterst spannende optreden van Fever Ray valt Röyksopp toch een beetje tegen. Voor een dj-set gaat het niet los genoeg en voor een live-act is het niet spannend genoeg.

Er is op dit moment dan ook sprake van geduchte concurrentie, want in WATT staat tegelijkertijd The Whitest Boy Alive op het podium. Al is concurrentie ook niet helemaal het goede woord; frontman Erlend Øye werkte eerder samen met Röyksopp op de nummers Remind Me en Poor Leno. Zijn herkenbare stem kun je verder ook nog kennen van Kings of Convenience - Erlend vormt de helft van dit Noorse duo. The Whitest Boy Alive bestaat sinds 2003 en is opgericht in Berlijn, waar Øye ondertussen was gaan wonen. Na Dreams in 2006, is dit jaar het tweede album Rules uitgekomen - een album dat letterlijk (over)heerst in de setlist van vanavond. Waar de studioversies van de nummers erg uitgedacht kunnen klinken en van alle rafeltjes ontdaan lijken te zijn, worden de livevarianten van die nummers losser gespeeld en klinkt de band warm en funk. Doe daar een schepje gekkigheid bovenop en je ziet de vier bleekscheten halverwege het optreden ineens van instrument wisselen - dat dat te horen is ook, zal de pret niet drukken - en als toegift Armand van Heldens 'You don't know me' spelen.

Het stokje wordt overgedragen aan DJ Josz Lebon, die nog ruim twee uur aan de bak mag. Hij gooit er meteen altijd-goed-MGMT tegenaan en maakt het ook daarna niet veel spannender. Een behoorlijk toegankelijke aaneenrijging van nummers, waarop evengoed gedanst wordt tot men zich richting huis of bouwplaats begeeft.

De bouwplaats ja. In het Museumpark, op de plek waar een parkeergarage moet verrijzen, zijn in een aantal bouwketen veldbedden geplaatst, waar festivalgangers hun roes uit kunnen slapen. Om de boel weer op gang te helpen, beginnen de sessies, die VPRO's 3VOOR12 elk jaar tijdens het festival houdt, de volgende dag al vroeg.

12

FOTOGRAFIE: Erik Luyten  

12
A Place to Bury Strangers foto Motel Mozaïque 2009 A Place to Bury Strangers foto Motel Mozaïque 2009 A Place to Bury Strangers foto Motel Mozaïque 2009 A Place to Bury Strangers foto Motel Mozaïque 2009 A Place to Bury Strangers foto Motel Mozaïque 2009  foto Motel Mozaïque 2009  foto Motel Mozaïque 2009  foto Motel Mozaïque 2009  foto Motel Mozaïque 2009  foto Motel Mozaïque 2009  foto Motel Mozaïque 2009 ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead foto Motel Mozaïque 2009
 
12
 
festival logo

RAUW WEEKENDER 2009Elke tweede zaterdag van de maand kan je in de Tivoli volledig uit je plaat...

festival logo

STRP FESTIVAL 2009 Artistiek, vernieuwend en vol met dingen die gewoon anders zijn. Festivalinfo...