Vrienten brengt daarom na 23 jaar weer eens een soloalbum uit. Omdat hij zelf altijd erg perfectionistisch is en besloten had om deze liedjes in een niet al te gepolijste vorm op te nemen, heeft hij Daniël Lohues verantwoordelijk gemaakt voor de productie. Naast de productie verzorgt Lohues ook nog gitaar en toetsen op het album. Een andere belangrijke gastmuzikant die genoemd dient te worden is zoon Xander Vrienten; door zijn vader liefhebbend “De Beste Bassist Van Nederland” genoemd. Xander speelt momenteel met Jett Rebel overal de pannen van het dak en ook op het album van zijn vader is de toegevoegde waarde van de jonge Vrienten merkbaar.
Het is een album van Vrienten, maar feitelijk zit je dus te luisteren naar een supergroep zoals ze zelden samenkomen. De liefhebbers van Doe Maar kunnen zich overigens zonder zorgen aan het album wagen, maar moeten geen vergelijkbare sound verwachten. En Toch… bevat namelijk geen Ska, maar liefdesliedjes in de breedste zin van het woord. Liedjes die fragiel genoeg zijn om alleen met de gitaar gedragen te kunnen worden, maar op dit album ook zeer goed uit de verf komen wanneer ze door een complete band gespeeld worden. Vrienten heeft het qua thematiek dicht bij huis gezocht en ook de teksten bevatten niet veel lastige metaforen. Vrienten heeft niet de mooiste zangstem, hij hijgt en lijkt niet voluit te zingen, maar juist door het zo dicht bij zichzelf te houden weet hij een uitermate boeiend album te maken. Iets wat eigenlijk in de huidige vluchtige samenleving niet meer past. Het is namelijk een album geworden om met je koptelefoon op te luisteren en de buitenwereld even daar te laten waar hij hoort: buiten. Als je die tijd en rust op kunt brengen dan weet Vrienten je onder begeleiding van de duidelijk aanwezige Lohues te beroeren.
Zoals de Italiaanse keuken wordt geroemd om zijn eenvoud, zo zou men ook Vrienten en Lohues moeten roemen om dit album. Pure eerlijke gevoelens omgezet in ontroerende tracks. Zo is daar onder andere het nummer ‘Lieske’ over zijn aftakelende moeder, wat zelfs het grootste brok steen tot tranen geroerd zou moeten kunnen krijgen. Zoals Vrienten zo mooi verwoord in zijn track ‘Het gaat niet over’: ”Het gaat over wie voor jou het allermeeste telt”. Henny Vrienten heeft zich op 66-jarige leeftijd de vrijheid gepermitteerd om de plaat te maken die hij op dat moment voelde en geeft zich zonder kunstgrepen helemaal bloot. Een plaat recht uit het hart!
Ronnie Flex - De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd.De in 1992 geboren Ronnie Flex noemt zichzelf op zijn eigen site “De...
.jpg)
Akwasi - Daar Ergens In 2009 was kwam Bliksemschicht uit, het debuutalbum van Zwart Licht. Dit...