RECENSIE: High Inquisitor Woe - The Taint

HIW
2019-08-01 Wederom levert België een prima metalband af en ditmaal is het er eentje uit het hokje doommetal, een stijl die we vanuit onze zuiderburen nog niet heel veel hoorden. De naam van de band: High Inquisitor Woe. Hoe verzin je het. De plaat is al begin dit jaar uitgekomen, maar op het moment dat ondergetekende deze plaat voor het eerst beluistert vallen de mussen van het dak. Geen goed moment om een doomplaat te recenseren, maar in het geval van High Inquisitor Woe is dit niet erg.

De band uit Lommel is begonnen in 2014 en heeft tot nu to een EP uitgebracht, maar dan wel een van veertig minuten want doombands hebben de tijd. De muzikale invloeden zijn als vanzelfsprekend Black Sabbath en Candlemass, maar ook My Dying Bride lijkt de band niet onberoerd te laten.

Ooit begonnen als project van twee muzikanten, zanger Glenn Stapperts en gitarist Mathijs Ignoul, is High Inquistor Woe uitgegroeid tot een stabiel kwintet, dat nu dan haar eerste volledige album met als titel The Taint heeft uitgebracht. Het album bevat een uur lang slepende logge metal voorzien van teksten die geïnspireerd zijn op, onder anderen, het werk van schrijver en journalist Hunter Thompson.

Het album opent, naar doom maatstaven, redelijk opgewekt met ‘Stallions Of Doom’ en ook een track als ‘Witch Of November’ en ‘Crown Of Aquilonia’ hebben een redelijk tempo. Deze tracks kennen een hoog Black Sabbath gehalte. De snerende zang van Glenn, die soms een klein beetje aan King Diamond doet denken (zonder het hoog), is duidelijk aanwezig en past mooi bij deze tracks, maar doet het ook goed in de wat langzamere tracks.

‘Beyond Visible Light’ start op een manier zoals we bijna vooral kennen van My Dying Bride; een rustige gitaartokkel en een invallende riff na een minuut, daarbij is de zang bijna tegen het valse aan, maar het past er precies bij. Het is de stijl die High Inquisitor Woe het beste past. Meanderende droefheid in optima forma. Natuurlijk mag de stromende regen en wat gedonder niet ontbreken. Dit horen we dan ook aan het einde van ‘Ghost Tree’, begeleid door wat orgeltonen. Heel erg cliché, maar altijd effectief op elke doomplaat.

Afsluiter ‘The Taint’ is een afsluiter zoals je op een volbloed doommetalalbum verwacht, ruim twaalf minuten traag voortploeterende metal die toch je aandacht goed weet vast te houden. Het is duidelijk dat High Inquisitor Woe droefheid hoog in het vaandel heeft staan en dat verpakt heeft in een lekkere plaat, die nergens verveelt, ondanks het uur speeltijd.
Recensent:Jan Didden Artiest:High Inquisitor Woe Label:Eigen Beheer
Cover Moonstruck - Web Of Deception

Moonstruck - Web Of DeceptionHet uit de voormalige woonplaats van ondergetekende afkomstige Moonstruck...

Cover Witherfall - Vintage EP

Witherfall - Vintage EP Vintage is voor ondergetekende de eerst kennismaking met Witherfall , de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT