Barrie is een vijftal dat bestaat uit twee dames en drie heren en is vooral gebouwd rond gitariste en zangeres Barrie Lindsay die verantwoordelijk is voor alle muziek en teksten op Happy To Be Here. Het album bestaat voor een groot deel uit zomerse dreampop met soms wat meer delen ‘gewone’ pop en soms wat jazzy stukjes. De gitaar is niet heel prominent aanwezig en vooral het toetsenwerk van Spurgeon Carter en Noah Prebish is belangrijk, maar altijd ingehouden en binnen de lijntjes. Het is ook gelijk de valkuil van de muziek van Barrie; het past eigenlijk alleen in de beschreven situatie, maar daarvoor heet het genre dan ook dreampop. Muziek waar je bij wegdroomt en rustig van wordt.
De zachte, wat kinderlijke stem van Barrie Lindsay past perfect bij de muziek van Barrie die door het veelvuldig gebruik van de synthesizers een jaren tachtig gevoel oproept. Ook de teksten sluiten naadloos aan bij de muziek. Nergens zal Barrie zich vergrijpen aan politieke statements of choquerende teksten. De alledaagse observaties, met een leuke dosis verliefdheid, van Barie Lindsay komen wat mijmerend over, maar passen ook in het beeld van die lome dag.
De catchy openingssong ‘Darjeeling’ betovert met een licht gitaarloopje, mooie koortjes en een lief refrein, terwijl in ‘Dark Tropical’ de ouderwetse synthesizer voor een echt vintage sfeertje zorgt. ‘Clovers’ is dreampop pur sang (ongeveer zoals Beach House) en zowaar horen we in het refrein de gitaar wat prominenter en vervormder zijn werk doen. De jazzy invloeden horen we terug in het lekker loom hobbelende ‘Geology’ dat een fijn ritme bevat. De spannendste track op het album is ‘Habits’ dat opvalt door wat vervormde synthesizer loopjes en een mooi prominent aanwezig baslijntje.
De herfst komt er aan en zodra de winter intreedt zal Barrie even van de radar verdwijnen, maar net zoals in de nazomer zal ook bij een vroeg najaarszonnetje ineens de behoefte naar het geluid van Barrie toenemen. Op die manier gebuikt is Happy To Be Here een geslaagd album met tien lekkere dreampopliedjes, die niet al te veel om het lijf hebben.
ONA - Full Moon, Heavy LightDe soundtrack voor lome zomeravonden is wel vaker geschreven. Toch weet Ona...
Kevin Garrett - Hoax Veel albumrecensies schrijven zichzelf, maar eens in de zoveel tijd loop je...