Na Eagle Castle BBQ hebben we tweeënhalf jaar moeten wachten, maar nu is er dan eindelijk een tweede album, getiteld Adolessence Blues Community. Christiaensen (zang en gitaar) en Pieter Bruurs (drums) trekken hierop de lijn van het debuut grotendeels door. Garagerock met een flinke dosis punk. Of is het punk met een flinke dosis garagerock? Wat wel duidelijk anders is dan op het debuut, is dat de sound minder rammelt en veel steviger is geproduceerd. Hierdoor komt de muziek harder binnen dan voorheen.
Adolessence Blues Community opent met het wat grungy ‘Run’, tevens de eerste single van het album. Hierna horen we het meer punky ‘Alphabet Aerobics’, dat na een misleidend introotje heerlijk losbarst. Waarom de band ons na dit nummer trakteert op een halve minuut vogelgeluiden is uw recensent niet helemaal duidelijk, maar grappig is het wel.
Ook grappig is het nummer ‘Cowboy Mambo’s Desert Dream’, waarvan de drumpartij aan een galopperend paard doet denken. Het hoekige ‘Knife & Gun’ en het meer melodieuze ‘ Comfortable Home’ zijn echter net wat betere nummers. Ook ‘Dogs’, waarin de band er voor de verandering eens niet meteen vanaf het begin in knalt, is erg leuk. Dit laatste geldt ook voor de uiterst meezingbare tweede single ‘16’.
Equal Idiots doet op zich niets wat we niet al eens eerder hebben gehoord, maar de band doet het wel erg goed. Adolessence Blues Community knalt uit je speakers en de veelal uptempo nummers toveren een glimlach op je gezicht. Daarnaast is het album met dertig minuten te kort om je te gaan vervelen. Sterker nog, het is zo snel voorbij dat je al gauw nog een keer op play drukt!
Millionaire - Applz ≠ ApplzNa twee succesvolle albums begin jaren 2000, verlegde het muzikale...
ODELION ORCHESTRA - Northern Lights Margriet Sjoerdsma bracht vorig jaar onder pseudoniem Odelion een gelijknamig...