Na de nodige omzwervingen kwam Brennan Mmadi en Soubi op het spoor. Onder de naam Comorian brengen zij hun album We Are Not An Island, But We’re Not Alone uit op Glitterbeat. Het album telt tien tracks. De opnamen vonden plaats in de openlucht en zonder overdubs. Een ware fieldrecording dus. Het resultaat klinkt even oorspronkelijk als verrassend.
Mmadi en Soubi bespelen hun snaarinstrumenten op een basale manier. Het gepluk en getrek aan de snaren klinkt, mede door de sobere opnametechniek, lekker rauw door de speakers. ‘Please Protect My Newborn Child From The Spirits’ is daar een mooi voorbeeld van. Op het nummer worden melodie en ritme verzorgd door de snaarinstrumenten. En Mmadi (of is het Soubi?) voegt daar nog wat vocale gekte aan toe. Track nummer twee, ‘Mama (Once, We Had A Queen)’, klinkt melancholiek en een stuk ingetogener, net als ‘Salvation’.
Op ‘The Devil Doesn’t Eat Papaya, He Eats Fire’ slaat de vocale gekte weer toe en is voor het eerst wat percussie te horen. ‘I’ve Come To The City (Now My Shoes Are Repaired)’ is een meer dan elf minuten durend mantra. Op afsluiter ‘My Friends Went Abroad & Were Swallowed By The Waves’ herdenken Mmadi en Soubi hun vrienden, die de overtocht over zee naar het vasteland van Afrika niet hebben overleefd.
Met We Are An Island, But We’re Not Alone heeft Comorian een plaat afgeleverd waar het spelplezier vanaf spat, maar waarop ook serieuze onderwerpen niet worden geschuwd. Mmadi en Soubi verdienen de aandacht. En Ian Brennan wordt weer bedankt voor zijn niet aflatende zoektocht naar oorspronkelijk talent.
The Hello Darlins - Go By FeelVolgens het bijgevoegde persbericht zijn de verwachtingen hooggespannen van...
Samba Toure - Binga Samba Touré draagt de traditie van Ali Farka Touré. De Malinese blueszanger...