Drie jaar lang heeft hij de forensen in de Londense ondergrondse vermaakt met zijn muziek. Het leidde ertoe dat hij in 1998 gevraagd werd om tien minuten op het WOMAD Festival te spelen. Een speling van het lot zorgde ervoor dat hij een volledig tijdslot ter beschikking kreeg. Organisator Peter Gabriel werd zo enthousiast dat hij Ogada liet meezingen op zijn single ‘Digging In The Dirt’ [1992]. In 1993 bracht hij Ogada’s debuutalbum En Mana Kuoyo (Just Sand) uit en gingen zij op tournee.
Ook al kreeg hij credits van Kanye West voor ‘Yikes’, zijn bekendste nummer is ‘Kothbiro’. Dit is tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen van Rio de Janeiro [2016] gebruikt, maar ook in de films ‘Constant Gardener’ [2005], ‘Samsara’ [2011]. Toen hij in 2019 overleed, nam hij dit iconische lied met hem mee het graf in. Of toch niet?
Muzikant Trevor Warren besloot om een dubbelalbum op te nemen ter herinnering aan zijn muziekvriend. De eerste helft van Omera (‘Broeder’ in de Luo-taal) bevat volgens hem het beste dat we nog niet gehoord hadden van Ogada. Het zijn veelal herontdekte opnames van hun album Kodhi (‘Kiem’ in de Luo-taal) uit 2015, zoals ‘It’s Raining…’. Daarbij zijn 'We Are Just Waiting’, ‘Granary’ en ‘Seed’ alternate takes van die sessie. Er zijn ook opnames bewaard gebleven uit 2006, toen Warren nog deel uitmaakte van de band Deva. ‘Ali Farka Touré’ en ‘Omera’ stammen uit die tijd. In negen jaar tijd is er niet veel veranderd: de in alle rust gezongen nummers blijven een smeltkroes van akoestische westerse gitaar met Afrikaanse ritmes en de nyatiti.
Al met al is het ‘45’ dat imponeert. Dankzij enige overdubbing en de inzet van zowel trompettist Toby Shippey als de Egyptische percussionist Hossam Ramzy, is deze demo verworden tot het beste nummer op het eerste gedeelte. De tweede disc brengt ons interpretaties van bewonderaars van de West-Keniaan. Hieronder bevinden zich de Ierse sessiemuzikant Bernard O’Neill (June Tabor, Loreena McKennitt) en Peter Chilvers, die veelvuldig met Brian Eno heeft samengewerkt. Hier is het ‘Ali’ van Oren Kaplan, ex-gitarist van Gogol Bordello, dat eruit springt: hij weet de perfecte mix tussen Afrikaanse en westerse muziek te vinden.
Of de postume ode aan Ogada hem uit de vergetelheid zal houden, valt te betwijfelen. Daarvoor zijn de namen van de artiesten die hier een bijdrage leveren niet groot genoeg. Wie goed luistert, hoort een man die het zichzelf en anderen naar de zin maakt met een stem die menigeen in een goed humeur brengt. Is dat niet voldoende?
Simon Keats - Falling Star Simon Keats is het alter-ego van Paul Zoontjens, die vooral bekend is als...
Startijenn - Talm Ur Galon Op de radio zal je niet zomaar worden verrast door de folk klanken van...