Onder de knarsige laag noise vinden we wat ambient klanken met hier en daar wat dreampopachtige zang en links en rechts wat screams. Heel in de verte roept het elektronische gepruttel soms wat associaties op met het in de bajes opgenomen ambient werk van Burzum.
‘Body On A Lake’ (‘mooie’ songtitel) eindigt met een housebeat en ‘Selfless’ lijkt in de verte nog ergens op een dreampopsong, maar dan wel met een hoop bijgeluiden en zelfs nog wat goed verstopte postrock aan het einde. Ook de titeltrack tapt uit een zelfde soort vaatje.
Een track als ‘Moonlight Doses’ bestaat alleen maar geruis en gepiep, maar ‘I Need To Stop Blaming Myself’ heeft dan nog het meeste weg van een liedje. Met veel te veel galm, dat dan weer wel.
Cremation Lily schijnt het alter ego van ene Zen Zsigo, uit het Verenigd Koninkrijk te zijn. Deze muzikant, die al sinds 2009 aan de weg timmert en een gruwelijk lange lijst aan releases heeft staan, heeft al dit ‘fraais’ bedacht, maar wat hij er nou precies mee wil bereiken is niet duidelijk. Als je de moeite neemt om door alle bijgeluiden heen te luisteren hoor je alternatieve-ambient-elektronica-poprock, om maar iets te noemen. Ongetwijfeld zijn er liefhebbers voor dit soort broddelwerkjes. Het is alleen niet geschikt voor iedereen die zijn of haar muziek graag met wat meer structuur consumeert.
Weird Nightmare - Weird Nightmare Weird Nightmare is een soloproject van Alex Edkins, in het dagelijks leven...
Arturo Stàlteri - Syriarise Arturo Stàlteri heeft het beste uit de genen van zijn vader...