die eerder werk uitbracht op het 4AD label, dat bekend werd van This Mortal Coil. Qua sfeer en feel past album Voids, de tweede plaat na Songs From The Haunted South uit 2016, ook in dat kader.
Voids kenmerkt zich door de vele samenwerkingen, waaronder Emily Cross (zang), Bill Callahan (zang) en Julia Holter (vocal sample). ‘When I Was In My Prime’ klinkt als het voordragen van een gedicht door Callahan, waarbij het nummer wordt gedragen door samples en elektronica. Het is een beetje een vlak nummer. Het klinkt een beetje als de Tindersticks, maar aan Stuart Staples kan het nummer niet tippen. ‘Don’t Go’ (cover John Martyn) is de single van de plaat en hierop zingt Callahan wederom. Dit rustige nummer is het hoogtepunt van de plaat. De omlijsting bevat spanning (cello) en samples en piano die je meenemen. Met 93 hits op Shazam is ‘Window Without A World’ nog niet vaak geraadpleegd. Toch is dit ook een indrukwekkend geluidspalet waarin veel te ontdekken valt, bijvoorbeeld harp, vocal sample, xylofoon, saxofoon en vocoder. Het tweede hoogtepunt van deze trip.
Het tweede deel van de plaat bestaat uit vier instrumentale nummers. ‘Void 1 Uninvited’ is een instrumentaal nummer dat doet denken aan de Brian Eno soundscapes. Leuk om te horen maar de repeatknop zul je niet gauw gebruiken. De overige drie verschillen hier weinig van., al lopen de nummers mooi in elkaar over.
Voids balanceert op een dunne scheidslijn tussen gemeende emoties en pathetiek. Soms valt dat op deze plaat dat goed uit en soms niet. Bovendien is Voids een echte herfstplaat, traag en melancholiek. Met Voids levert Old Fire dan ook een echte niche plaat af, die mogelijk interessant is voor liefhebbers van Brian Eno en Tindersticks. Wat best een mooie combinatie te noemen is.
Junior Boys - Waiting Game Junior Boys is een Canadese pop-/electronicagroep, bestaande uit Jeremy...
Lissie - Carving Canyons Carving Canyons is de vierde plaat al van Elisabeth Maurus, beter bekend...