RECENSIE: Yanna Momina - Afar Ways

Momina
2023-05-10 Producer Ian Brennan (Tinariwen) neemt ons mee naar Afrika voor de tiende uitgave van de Hidden Music Series van het Glitterbeat label. In een houten hut op stelten boven het water, ergens in Djibouti heeft hij opnames gemaakt van Yanna Momina. Deze mid-zeventiger is een van de weinige vrouwen in het land die haar eigen liedjes schrijft. Door haar uitgesproken teksten, gezongen met een unieke vibratostem, is zij een lokale bekendheid. Op Afar Ways horen we haar zingen over onderwerpen die haar bezighouden. Zij wordt op gitaar, achtergrondzang en kalebas begeleidt door verschillende vrienden. Als je goed luistert, hoor je ook het kraken van de houten hut; het water dat eromheen spoelt en passerende vogels.

Voor de Afar bevolking is musiceren een van de weinige vormen van amusement; er is hier geen televisie of radio. Het is daarom interessant om te horen hoe hun muziek dan klinkt. Opener ‘Every One Knows I Have Taken A Young Lover’ introduceert je geleidelijk aan het andere geluid. Er wordt maar een noot op de gitaar aangesproken, waardoor de neuriënde zangers Momina de gelegenheid krijgt om haar teksten voor te lezen. Haar stem is uniek en ook al versta je niet wat ze ten gehore brengt: het maakt indruk.

De nummers die dan volgen zijn van het type “zang en wederzang”: Momima zingt en een groep mannen beantwoordt haar. Op titelnummer ‘Afar Ways’ wordt dit a capella gedaan; op ‘Honey Bee’ komen er gitaren bij. Het klinkt hierdoor enigszins naar wat wij in het Westers gewend zijn. Op ‘Ahiyole (Clapping’)’ overstemt het handgeklap de gitaar en wordt nemen de achtergrondzangers het initiatief. Na de monoloog ‘For My Husband’, neemt Andre Fanazara het kortstondig over. Zijn soulvolle uitvoering op akoestische gitaar van ‘Heya (Welcome)’ is inderdaad een welkome afwisseling.

Op aangeven van Brennan spreekt Momina een ter plekke verzonnen tekst in over handgeklap en een gezongen baslijn. De lol die ze hebben tijdens de uitvoering van ‘The Donkey Does Not Listen’ geeft ons een indicatie wat deze vrienden in de avonduren allemaal kunnen klaarspelen. Als afsluiter weet Momima haar vriendengroep te verbazen met een nieuw nummer. Zij vraagt hen hun instrumenten even los te laten, zodat zij zonder enige begeleiding ‘My Family Won’t Let Me Marry The Man I Love (I Am Forced To Wed My Uncle)’ kan laten horen. De stilte die volgt, spreekt boekdelen.

Voor diegenen die wel eens wat willen proeven van andere culturen, is dit album een mooie kennismaking met de muziek van de Afar-bevolking. Het zal niet iedereen aanspreken; feit blijft dat Glitterbeat met hun Hidden Music Series weer een uniek document in handen heeft.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Yanna Momina Label:Glitterbeat
Cover Fabrizio Piepoli - Maresia

Fabrizio Piepoli - MaresiaDe Italiaanse artiest Fabrizio Piepoli komt oorspronkelijk uit Bari, een...

Cover Malfested - Unethical Creations

Malfested - Unethical Creations Oldschool deathmetal blijft altijd een lekkere muziekstijl waarbij het gevoel...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT