RECENSIE: Micah P. Hinson - I Lie To You

Hinson
2023-09-27 Wat de Spaanse zon al niet kan aanrichten… Toen Micah P. Hinson in dat land strandde aan het begin van de coronapandemie, nam hij een ingrijpend besluit. Niet langer zal hij gaan schrijven over wat er gebeurd is; hij gaat zich concentreren op wat er nog staat te gebeuren. Hij had echter nog wat nummers van de afgelopen vijfentwintig jaar op de plank liggen die hij nog wilde uitbrengen. Met het album I Lie To You probeert hij het verleden achter zich te laten.

De provocerende en expressieve zanger met het lage timbre heeft dan ook wel veel te vertellen. Hij weet hoe het is om dakloos te leven en verslaafd te zijn aan pijnstillers. Dan is hij ook nog eens opgegroeid als inheemse Amerikaan wiens familie geforceerd bekeerd werd tot de obscure Church Of Christ. Het verbaast dan ook niemand dat zijn teksten wat donker en zwaarmoedig zijn. Het is dankzij de bewerking van de Milanees Alessandro “Asso” Stefana dat het muzikaal gezien niet al te zwaar op de maag ligt. Dat is op zichzelf al knap te noemen. Wanneer je namelijk het meest opgewekt klinkende nummer op het album, ‘Walking On Eggshelves’, beluistert valt de tekst “Give me a knife, I’ll show you my vein” je alleszins mee. Nee, nergens wordt het echt vrolijker.

Opvallend genoeg is dit ook nog een van de later geschreven nummers, net als opener ‘Ignore The Days’. Dit betekende een keerpunt in zijn oeuvre: hierna zou hij alleen maar vanuit de tegenwoordige tijd gaan schrijven, toch? Hij volgt dit paradoxaal gezien op met ‘The Days Of My Youth’, dat letterlijk als een afscheid van zijn verleden tijd gezien wordt. (“Gone are the days of our youth and the rain keeps falling” ).

In die verleden tijd schreef hij ‘Carelessly’, dat vertelt over een ongewenste zwangerschap die plotseling afgebroken werd. (“Carelessly I took it off/I'm sure she didn't feel a thing/Carelessly we lost it all/I'm sure it didn't mean a thing”). Gezien de strenge geloofsgemeenschap waar hij onderdeel van uitmaakte, is het niet vreemd dat het nummer zo lang op de plank lag voordat hij het durfde op te nemen. Het absolute hoogtepunt van zijn oude werk komt van het hartverscheurende ‘What Does It Matter Now’. De strijkers die de piano ondersteunen weten perfect de leegte aan te vullen die Hinson met zijn aangrijpende stem creëert. Het symboliseert de eenzaamheid die hij ervaarde in de tijd dat hij juist mensen om zich heen nodig had. Het was zijn aanstaande vrouw Ashley Bryn Gregory die hem letterlijk als een engel redde (“The sky was falling from above the day you feel in love with me” ). De manier waarop hij dat zingt, gaat dwars door je heen.

Het elfde studioalbum van Hinson bevat een tweetal overbodige covers (‘500’, bekend gemaakt door Rosanne Cash en ‘Please Daddy, Don't Get Drunk This Christmas’ van John Denver) die hem terugbrengen naar zijn verleden. Het zij hem vergeven: de overige nummers zijn zo goed dat het nu uitkijken wordt naar zijn nieuwe muzikale richting.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Micah P. Hinson Label:Xango Music
Cover Various - Manush Music Vol. 1

Various - Manush Music Vol. 1Het woord Manush betekent “mens” in het Bengaals, en is ontleend aan het...

Cover Fado Cruzado - Menina E Moça

Fado Cruzado - Menina E Moça Hoe kunnen we fado introduceren bij een jonger publiek, moet de gedachte...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT