RECENSIE: Fidget - Ashes & Dust

Fidget - Ashes & Dust
2008-03-25 “Ashes to ashes, dust to dust” zijn de legendarische woorden die in Engeland uitgesproken worden bij een christelijke begrafenis. Fidget, een negenjarige band uit Duitsland waar we hier nog nooit van gehoord hebben, gaat met Ashes & Dust op als stof om te herrijzen als feniks. Herboren bij het nieuwe label Redfield Records met een nieuw geluid. Herboren om een vliegende start te maken buiten Duitsland.

Fidget maakt dan ook niet de typisch Duitse Tokyo Hotel-muziek, maar kiest meer de weg van de moderne Amerikaanse poppunk in een uptempo jasje. Behoorlijk radiovriendelijke rockmuziek, die je ook op bijvoorbeeld Q-music en 3fm hoort. De vier mannen en één vrouw uit Dusseldorf laten hierbij duidelijk horen al enig tijd op de planken te staan door een gevarieerd album neer te zetten. Dat mag ook wel: Ze speelden eerder met Lost Prophets en Incubus.

Ashes & Dust trapt af met het volgepropte ‘Holy Grail’, dat mij qua songstructuur op de één of andere manier ergens doet denken aan At-the-drive-in’s ‘One Armed Scissor’, zonder de extreme uithalen. Waarschijnlijk komt dit door het staccato drumwerk waarbij in de breaks tussen de melodische delen nog enkele drumslagen te horen zijn. Direct valt het strakke drumwerk van de drummer op. Het tweede nummer ‘All Seems Meaningless’ neemt ons mee naar de Eurodiscoperiode, door de typerende jaren ’90 akkoorden, maar vooral door de hoog gezongen gedeelten ingezongen door de zangeres van de band. Goed te horen aan dit nummer is het samenwerken van de verschillende zangers. Alle twee de stemmen van Darline en Tom voegen iets nieuws toe aan het geluid. Van de twee zangstemmen moet toch gezegd worden dat Tom soms iets teveel aan de rechterkant van het dramatische spectrum zit. Al bij opener ‘Holy Grail’ probeert hij een rock-dinosaurus als Bon Jovi na te doen door een trilling in zijn uithaal te leggen. Op ‘Inferia’ perfectioneert hij deze uithalen. Toch mag dit de pret niet echt drukken omdat Tom sommige nummers met minder jaren ’80-overgave brengt. Het sterkste nummer van de cd is ‘5 min left’ waar goed de energie van de band te horen is in de refreinen.

Van frisse energie moet de band het sowieso voornamelijk hebben. Hoewel er eigenlijk geen echte misser op de cd te horen is, maakt Fidget niet direct de meest vernieuwende muziek. Het geluid van de band is niettemin technisch sterk. Het strakke, maar ook harde drumwerk, maakt het album net wat beter dan het gemiddelde moderne rockalbum.
Recensent:Erik Oudman Artiest:Fidget Label:Cargo
Flogging Molly – Float

Flogging Molly - FloatZe brachten al vele festivalweides, tenten en popzalen in beweging en...

Trip Fontaine – Dinosaurs in Rocketships

Trip Fontaine - Dinosaurs in Rocketships Trip Fontaine is bij sommige lezers waarschijnlijk bekend uit het boek, of...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT