Zeven nummers telt het album. De muzikale begeleiding varieert van spookachtige soundscapes en gesamplede vocalen tot snerpende trompetten en een djembé. Toch is het de stem van Block die steeds een hoofdrol opeist. Gedragen leest hij de door hemzelf geschreven teksten voor, probeert met behulp van z’n intonatie sfeer te creëren en waagt zich in ‘Metronomie’ zelfs aan beatboxing. Maar hoeveel moeite hij ook doet, ik geloof hem niet. Het komt allemaal heel pretentieus over.
Op papier blijkt hoezeer de teksten van Block van het toeval aan elkaar hangen. Door het gebruik van veel alliteratie en binnenrijm lijken de gedichten vooral op klank geschreven, en niet zozeer op inhoud. Excuus voor het uit z’n verband halen van deze zinsneden, maar ter illustratie: ‘Dat klotslicht aan die lippen’, ‘houtrot schavot’, ‘zo argeloos weggeloodst’, ‘de sidderende tongetjes golvenvonken’. Het klinkt allemaal leuk, maar ik kan er als luisteraar niets mee. De woordcombinaties komen te willekeurig over en de betekenis is te ambigu om er wijs uit te worden. Daar komt nog bij dat Block een niet bijster interessante spreekstem heeft, toch een voorwaarde om de aandacht van de luisteraar vast te houden. Een voordrachtsdichter zonder goede spreekstem is als een vogel zonder vleugels: gedoemd om neer te storten.
Nee, mij kan Cirkel Der Beschaving niet bekoren. Ik krijg er zelfs een beetje jeuk van. Het enige écht interessante aan deze plaat is wat mij betreft het artwork, met prachtige illustraties van Lotte Klaver en de bijzondere vormgeving van Martijn van der Riet. Toch goed voor zeker twee minuten bladerplezier.
Sammy Hagar - Cosmic Universal FashionIn de Verenigde Staten was Sammy Hagar eind jaren zeventig al een...
C.R. Avery - Magic Hour, Sailor Songs C.R. Avery is afkomstig ui Vancouver, Canada en dat er wel eens vaker...