Wat gelijk opvalt bij deze nieuwe cd is het karakteristiek stemgeluid van de zanger. De licht hese, hoge stem wordt geperst over de jaren ’80 melodieuze rock. Bert blijkt nog steeds het bereik te hebben van vroeger en de cd is strak ingespeeld. Sommige nummers, zoals ‘Whose Side are you on’ hebben een meezing-gehalte. Toch valt het ook op dat er af en toe iets meer tekstuele variatie had mogen geschieden. Af en toe klinkt het net niet helemaal lekker en is de Nederlandse afkomst van sommige teksten af te horen. Ook zijn sommige nummers, zoals de ballad ‘Falling Down’, net iets te zachtgekookt om Better Yet... tot een immens succes te laten worden. Gelukkig maakt Bert in zijn eentje veel goed door behoorlijke variatie tussen de nummers. ‘All fired up’ is uptempo en beukt, ‘Can’t make me’ is rustig en gevarieerd.
Bert Heerink is back on track. Zelf blijf ik meer fan van het Nederlandse werk, maar middels Better Yet... laat Bert Heerink zien dat hij nog niet definitief met pensioen is. Deze nieuwe cd is uitgesproken melodische rock waardoor niet iedereen al het eerdere werk van Bert kan terug herkennen. Wel doet het mij denken: Zou het dan toch een voorbode zijn voor een Vandenberg-reunie?
A Mountain of One - Institute of Joy A Mountain Of One , het spacy Londense duo Zeben Jameson en Mo Morris, komen...
Hangover Sunday - Hangover Sunday Hangover Sunday ; met zo’n bandnaam kun je natuurlijk twee kanten op. Of je...