Het debuut van Melissa-Bel opent sterk met ‘Distance’. Deze meeslepende bluesy rocksong verhaalt over een relatie waarbij de hoofdpersoon voelt dat haar partner een muur optrekt om afstand te creëren, waarbij het haar maar niet lukt om die muur af te breken en de afstand te verkleinen. Melissa-Bel weet zich uitstekend te verplaatsen in de hoofdpersoon van deze song, en maakt de gevoelens van pijn en frustratie bijna tastbaar. Ergens in de verte doet de song me denken aan ‘Still Got The Blues’ van Gary Moore, zonder de kenmerkende solo’s dan.
Meeslepender dan dit wordt het verder op het album helaas niet. Er staan absoluut een aantal hele aardige songs op, zoals ‘Better Things To Do’ of het bijna swingende ‘I Wish You Would Kiss Me’. Maar je hebt als luisteraar toch net iets te vaak het gevoel dat je bijna exact dezelfde songs al eerder gehoord hebt. Weliswaar door een minder goede zangeres waarschijnlijk, maar toch. De songs met flinke bluesrock invloeden, een scheutje soul hier en daar of een lichte Americana inslag zijn in ieder geval helaas nog niet sterk en/of bijzonder genoeg.
In de biografie staat beschreven dat The Beatles haar all-time favoriete band is. Die invloeden zijn helaas totaal niet terug te horen op dit debuut. Wel hoor je een prima zangeres, die nog wat moet schaven aan haar songmateriaal om boven de concurrentie uit te kunnen komen.
Stone River - The Valley of ButterfliesDe Canadese band Stone River maakt klassieke southern-rock gebaseerd op de...
Sonja van Hamel - Winterland Sonja van Hamel staat beter bekend als de vrouwelijke helft van het duo...