Dit tweede album past qua bravoure en thematiek perfect in het rijtje van eerdergenoemde twee bands. De klassieke achtergrond van enkele bandleden zorgt er echter voor dat Elliot Minor muzikaal gezien af en toe meer richting Muse neigt. Groots en meeslepend dus, maar dan wel zonder de ingewikkelde songstructuren van Muse’s latere albums. Nee, de songs van Elliot Minor moeten vooral uit volle borst meezingbaar blijven.
De vooruitgesnelde single ‘Electric High’ is zeer representatief voor de rest van het album. Een aanstekelijk gitaarlijntje opent de song, en werkt toe naar een gedragen refrein dat lekker blijft hangen. In de UK Indie Chart leverde het alvast een bescheiden 13e plaats op. De song is gebaseerd op wat zo’n beetje de blauwdruk is voor de meeste Elliot Minor songs: ingetogen coupletten, en meeslepende refreinen die gemaakt zijn voor de grotere bierhallen op deze aardkloot. Positieve uitzondering hierop is in ieder geval het intro van ‘Carry On’. Hier neigt de band zelfs naar Queen, en komen de klassieke invloeden meer naar boven drijven. Het liedje wordt echter binnen de minuut weer teruggefloten naar het bekende concept. Gelukkig houdt de band zich bij de titelsong wel in, en laat frontman Alex Davies horen op piano zeker te kunnen ontroeren. Met de fraaie samenzang in deze song eist de band meer dan duidelijk een eigen plek op tussen de sterke concurrentie.
‘All Along’ is inmiddels de tweede single van het album. Het is misschien wel de sterkste song van het album. Zou dat dan de doorbraaksong worden voor Elliot Minor? We zullen het binnenkort weten.
Al met al is Solaris binnen het emopop genre een prima album. Spannend is anders, maar het is wel erg goed gedaan. Zoals gezegd: het zou mij niet verbazen als de band hiermee een groot publiek weet aan te boren. Binnenkort in de HMH?
BeverlyKnight - 100%"Zwarte" muziek is in Engeland met een enorme inhaalslag bezig. Dizzee...
AFI - Crash Love Als er een lijst van bands met een hectisch verleden zou bestaan, dan zou...