De plaat opent met ‘Hay Fever’. “I’m not shit, I’m champagne” aldus de eerste tekstregel. Eyedea klinkt behoorlijk aangedaan. De luisteraar heeft echter geen idee waar hij of zij aan toe is en echt overtuigend klinkt het allemaal niet. Dit gevoel blijft ook overheersen gedurende het nummer ‘Spin Cycle’. Het klinkt wel aardig, maar het is het allemaal net niet.
Bij ‘Burn Fetish’ begint het duo warm te draaien. Net als in voorgaande nummers laat Eyedea horen prima teksten te kunnen schrijven en verhalen te kunnen vertellen. Met een betere muzikale begeleiding komt het simpelweg beter naar voren. “Empathy is the poorman’s cocaine.” De toon van de plaat is duidelijk. In ‘Sky Diver’ flowt Eyedea erg goed. Ook weet Abilities een spacy sfeertje neer te zetten met een beetje drum ’n bass-achtige beat en de buitenaardse geluiden. Op het nummer ‘Junk’ gaat het duo er weer wat steviger tegenaan, hetgeen hen duidelijk beter ligt.
Gezien de lappen tekst op het tekstvel bij het album, waarvan het artwork er overigens erg gaaf uit ziet, heeft Eyedea nog een hoop te vertellen. Voor de luisteraar is het echter niet vol te houden om aandachtig te blijven luisteren. Een mengelmoes van vanalles, waardoor het eigenlijk niets is. Daarbij ben je de stem van Eyedea na een paar nummers helemaal zat. Er is wel een boodschap, alleen door het gebrek aan een boodschappenwagentje komt dit niet aan bij de toehoorder. Als het de eerste plaat van het duo was geweest, waren ze net met drie sterren weg gekomen. Nu is het gewoon een onvoldoende.
Rammstein - Liebe Ist Für Alle DaRuim vier jaar moest de wereld wachten op een nieuwe cd van de grootste...
KRS-One - Survival Skills (met Buckshot) KRS-One behoeft als absolute hiphop pionier geen introductie. Met een...