Na het succes van albums als Blauwe Ruis en het overweldigende Umoja , volgden Oktober en April . Het rustige tweeluik werd door sommige kenners als gezapig bestempeld en gezien de verkoopcijfers, waren de albums zelfs voor de liefhebber misschien wat te rustig. Al enkele jaren liet Bløf weten met een echt rockalbum te komen. Wanneer kun je dat beter doen dan na zo'n akoestisch tweeluik? Voor het nieuwe album ging het roer flink om. Ze benaderde Anton Corbijn voor het artwork en er werd een clubtour aangekondigd. Het geregisseerde karakter van het theater, werd ingeruild voor het losse en rauwe van de popzaal.
Tijdens de laatste editie van 3FM`s Serious Request kon men al een glimp opvangen van Alles Blijft Anders . Het herkenbare 'Wijd Open' fungeerde als anthem van de actie. Na het akoestische karakter van de voorgaande albums leek de rock echt terug te keren. Hoewel het album met 'Hoe Warmer De Zon' en 'Was Je Maar Hier' nog steeds ruimte biedt voor kleine liedjes, is het voornamelijk pakkende pop/rock die we voorgeschoteld krijgen.
'Maan En Sterren' opent het album met het vertrouwde geluid uit de periode voor Umoja . Het is ook meteen een van de betere nummers van het album. Ook de single 'Beter' en 'Hou Vol Hou Vast' bevatten het kenmerkende recept van Bløf. Dit houdt ook in, dat er weer ruimschoots gebruik gemaakt wordt van de bekende pseudo-poëzie. Je houdt ervan of je moet er niets van hebben. “Hou vol hou vast, er is altijd nog een arm die om je heen past” is een goed voorbeeld waar weer menig discussie over zal ontstaan. Opvallend is echter dat de teksten op de stevigere nummers meer recht door zee zijn. Teksten als “Alsof ik altijd maar moet weten wat jij denkt” uit 'Wat jij denkt' en “Ik zet een punt achter alles wat is mis gegaan” uit 'Punt', zijn helder en behoeven geen uitleg.
Ondanks de voornemens om een rockalbum te maken, zijn de heren van Bløf op Alles Blijft Anders niet vergeten het eigen geluid te behouden. Met ‘Was Je Maar Hier’, ‘Wijd Open’ en ‘Beter’ bevat het album weer een paar ouderwetse Bløf nummers. Hoewel het goede nummers zijn, is er weinig nieuws onder de zon. Opvallend is echter het stevige karakter van het album. Drummer Norman Bonink leeft zich flink uit en Paskal Jakobsen zingt en speelt bij vlagen feller dan voorheen. Uiteindelijk is Alles Blijft Anders weer een typisch Bløf album, wat als vanouds op veel airplay kan rekenen.
Eerdere recensies van Bløf:
- 06-11-2008: Oktober;
- 12-07-2009: April.
Radiohead - The King Of LimbsIs het een vogel? Is het een vliegtuig? Het zijn vragen die eigenlijk geen...
A Skylit Drive - Identity on Fire A Skylit Drive is een typische post-hardcoreband. Een genre waarin...