.jpg)
Good Ol`Fashioned Love is een verzameling van covers en wat eigen liedjes, die weliswaar zelden door The Overtones zelf geschreven zijn. Opvallend genoeg is het aanstekelijke ‘Gambling Man’, dat samen met producer Nick Southwood werd geschreven, eigenlijk nog het sterkste liedje van het album. Maar net als vaker op dit album zijn de vocalen teveel op de achtergrond gehouden, waardoor je eigenlijk de kwaliteiten van de groep nauwelijks hoort. Die hoor je wel op ‘50s covers als ‘Come Back My Love’ van Wrens en ‘Sh-Boom’ van The Chords, maar helaas zorgt de gladde productie er voor dat het gevoel van die tijd nooit echt wordt overgebracht.
Net als The Baseballs hebben The Overtones ook wat hedendaagse songs aangepakt. Rihanna`s ‘Only Girl (In The World)’ wordt in een doowop-jasje gestoken, maar beklijven doet het niet. Ook ‘Rolling In The Deep’ wordt onder handen genomen, maar ook hier ontbreekt het aan kracht en gevoel. Hoewel je bij de heren stuk voor stuk kunt horen dat ze over een goede stem beschikken, worden ze in de arrangementen nauwelijks benut. En dat is bij ‘Beggin’’ eigenlijk niet anders.
Het grootste probleem van Good Ol`Fashioned Love is dat er te weinig power en creativiteit in de liedjes zit. Dat komt deels door de veel te gladde, kraakheldere productie, maar ook door de weinig originele aanpak van de liedjes. Bij ‘The Longest Time’ van Billy Joel is er nauwelijks afgeweken van het origineel, waardoor de vraag rijst waarom je dan niet gewoon naar het origineel zou luisteren. Als The Overtones dan een keer afwijken van het origineel, zoals bij ‘Have I Told You Lately That I Love You?’ dan pakt het simpelweg niet goed genoeg uit. Zo is de rock `n`roll achtige versnelling tegen het einde van het liedje misschien goed bedoeld, maar overtuigend is het allerminst.
Voor The Overtones zou het goed zijn als ze bij een eventueel vervolg meer van zichzelf zouden laten zien. Zeker op vocaal gebied, want de potentie is er, alleen de uitwerking is niet voldoende. Voor mensen die na het horen van Good Ol`Fashioned Love enthousiast worden van doowop en zanggroepen uit het midden van de twintigste eeuw. Leg het album aan de kant en ga op zoek naar de originele versies.
.jpg)
Every Time I Die - Ex Lives Every Time I Die wordt door velen als metalcore bestempeld, maar ze zijn...
.jpg)
Faithless - Passing the Baton Met Passing the Baton kunnen we nu dan toch écht afscheid nemen van...