Al wil dat niet zeggen dat de Madrileense groep ineens alleen maar serieuze of droevige liedjes maakt. Zo trapt de plaat af met het zomerse ‘A Punto De Estallar’ en vinden we meer van dit soort vrolijke liedjes terug zoals ‘Loca De Atar’, ofwel ‘zo gek als een deur’. Nu valt het met die gekte wel mee, want juist de meer melancholische nummers, diep geworteld in de flamenco, vallen op,. Mooi akoestische gitaren, percussie en het bekende handenklappen sieren de liedjes op. De stem van Ana Saboya, met een Spaanse snik, is prachtig en past perfect bij de muziek,. Luister maar eens naar het mooie ‘Acuérdate’ of naar ‘Caminos Del Alba’, waarin dat goed terug te horen is.
Maar ook een nummer als ‘Ya No’, met haar knorrende baslijnen, laat ondanks het swingende karakter een band horen, die wat bedachtzamer te werk gaat. De liefde en het leven worden bezongen, wat overduidelijk terug te horen is in het melancholische ‘La Vida’. Uiteindelijk wordt geëindigd met ‘Duerme’, een mooi klein liedje, die de plaat op een fraaie manier afsluit. De tien nummers op de plaat zijn allemaal vrij compact waardoor het uiteindelijk een korte plaat is geworden van net iets meer dan een half uur.Maar uiteindelijk gaat het om de kwaliteit en die is dik in orde.
De productie is mooi verzorgd en glashelder. En wanneer de winter het snel van de lente gaat verliezen, kun je met Lugares Comunes alvast een voorschot nemen op de vele zomerse dagen die in het verschiet liggen. Zet de ‘vino blanco’ of ‘cervezas’ maar alvast koud en laat je meevoeren met de flamenco van Canteca De Macao.
.jpg)
Black Stone Cherry - Kentucky Black Stone Cherry is een ongecompliceerde, ongenegeerde Amerikaanse...
Recorders - Coast To Coast Zelden hebben wij een hoesfoto gezien die zo volledig de lading dekt als in...