RECENSIE: Venturia - Dawn Of A New Era

Cover Venturia - Dawn Of A New Era
2012-10-30 Metal is in Frankrijk altijd een ondergeschoven kindje gebleven. Natuurlijk, ze zijn er wel, maar kunt u spontaan een metalband uit het land van de chansons noemen? Waarschijnlijk blijft het nu akelig stil. Toch is er een kentering waarneembaar. Bands als Gojira en Hacride timmeren al aardig aan de weg en het zou zomaar kunnen dat Venturia het ook gaat maken. Het kwartet koppelt progressieve metal aan gothic op een manier zoals bands als Nightwish, Delain en Lacuna Coil dat al jaren doen.

Dawn Of A New Era is de derde plaat van de Fransen en is het startpunt van een nieuwe periode, zoals de albumtitel al aangeeft. Na het tweede album nam de band afscheid van haar Amerikaanse vocalist Marc Ferreira en omdat ook drummer en medeoprichter Diego Rapacchietti er de brui aangaf, kunnen we met recht spreken van een nieuwe start.

Natuurlijk kun je de band het verwijt maken dat het viertal ruim achter de trends aanholt, want hoeveel bands die door een vrouw aangevoerd worden kennen we inmiddels al? Gelukkig klinkt Venturia nog behoorlijk fris, al zijn de melodieën wel enigszins voorspelbaar. Het gitaarwerk van Charly Sahona is virtuozer dan we van de meeste gothic bands kennen en worden vergezeld van een lekkere dosis zware riffs. Beste voorbeeld hiervan is het catchy ‘Secret Dream’ dat nog het meest aan Lacuna Coil doet denken.

Het overgrote deel van de zang wordt verzorgd door zangeres Lydie Lazulli die regelmatig wordt afgewisseld door de zoetgevooisde stem van Sahona, die overigens behalve de gitaar ook de toetsten bespeeld. Heel fraai is die samenzang in openingstrack ‘Devil In Disguise’ en in ‘A New Dawn Rising’ dat met een heftig gitaarloopje begint. Het beste heeft Venturia voor het laatst bewaard want de wat meer Epische songs ‘Spirtual Path’ en ‘A Land Of Dreams’ laten horen dat Lazulli in die songs het meest excelleert. In die laatstgenoemde track gaat ze zo nu en dan en lekker de hoogte in.

Minpuntjes in de muziek van Venturia is dat de stem van Lazulli soms wat overheersend is, en omdat de eerste zes songs in een zelfde tempo voortdenderen, ligt verveling enigszins op de loer. Verder is de originaliteit in songmateriaal ver te zoeken, maar kun je wel zeggen dat de gevestigde female-fronted metalbands er een geduchte concurrent bij hebben.
Recensent:Jan Didden Artiest:Venturia Label:Bertus
Cover R.E.M. - Document (25th Anniversary Edition)

R.E.M. - Document, 25th Anniversary EditionIn 1991 breekt R.E.M. door naar het grote poppubliek met het album Out Of...

Cover Goat - World Music

Goat - World Music Wie het album World Music zonder verdere verwachtingen in de cd-speler...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT