.jpg)
Het kleine uurtje muziek is onderverdeeld in vier stukken, die elk op een plaatkant passen want uiteraard dien je dit soort muziek op vinyl tot je te nemen. Wij doen het nog even met een stream, maar dat neemt niet weg dat we ook daarmee een uitstekende indruk van het album krijgen. De vier stukken, of liever composities, hebben geen naam maar een nummer. Daarin horen we, zoals we van Toner Low gewend zijn, zware repeterende riffs, een immens dreunende bas, vervormde (spaarzame) zang en unheimische geluidseffecten, bij elkaar gehouden door subtiel drumwerk. Toch lijkt III iets toegankelijker dan de voorgaande twee platen, al zal Toner Low altijd herkenbaar zichzelf blijven. Gelukkig maar.
Eerste stuk heet ‘Six’ en begint met een lekker, bijna swingend ritme en een machtige riff. Daarbij lijkt de stem van Daan vanuit de onderwereld te komen. Vervormde solo’s doen de rest. Halverwege verandert het tempo wat en verdwijnt de riff langzaam in een drone vol geluidseffecten, waarna tegen het einde de openingsriff weer opgepakt wordt.
‘Seven’ begint zo traag dat het woord doom bijna te vrolijk klinkt. Een tegen een drone aanhangende riff is de leidende factor in dit nummer. Na ruim vijf minuten valt de riff weg en wordt het bijna stil. Eenvoudige maar effectieve basnoten worden bijgestaan door rustig kabbelend gitaarspel, waardoor Toner Low hier een beetje richting psychedelische folk gaat. Waarna er snel weer een zware repeterende riff invalt en het tempo wat omhoog gaat. Het einde van het nummer wordt gevormd door een paar minuten bizarre geluidseffecten totdat de riff het weer overneemt.
Het derde nummer, dat ‘Eight’ heet, begint met een kalm basloopje. Het heeft door de constante achtergrondtoon iets dreigends, maar tegelijkertijd iets vredigs en doet daardoor wat denken aan obscure psychedelica uit lang vervlogen tijden. De rust wordt ook nu weer wreed verstoord door een dreigende riff, gevolgd door de obscure zang van Daan. Tegen het einde loopt het tempo steeds meer op, totdat de riff wegvalt en we weer terug zijn bij het beginpunt. Wat een prachtig nummer is dit.
Afsluiter ‘Nine’ is het meest afwisselende nummer, maar ook het meest ontoegankelijke en tevens het meest meeslepende. Een kalm ritme wordt bijgestaan door een simpele maar doeltreffende riff, waarna een aaneenschakeling van onaardse en eclectische geluiden ons de stuipen op het lijf jaagt. Prachtig hoe Toner low hier de spanning weet op te voeren zodat de ruim zeventien minuten voorbij zijn voor je er erg in hebt. Zelfs het stukje piano aan het eind heeft zijn naargeestige functie.
Liefhebbers van psychedelische stoner/doom kunnen gerust III in huis halen. De plaat is, net als zijn twee voorgangers, ook nu weer van hoog niveau, maar de invalshoek is weer net even anders. Daarbij blijft Toner Low uniek en herkenbaar. Waarschijnlijk smaakt de muziek nog een stukje prettiger onder invloed van de groene bladeren die de mooie hoes sieren.
.jpg)
Anouk - Sad Singalong Songs Anouk heeft al een rijke carrière achter de rug. Die carrière leek een...
.jpg)
Hadewych Minis - Hadewych Minis Bezoekers aan theaterfestival De Parade waren in 2011 al getuige van de...