Het merendeel van de songs zijn op Keltische folk leest geschoeide composities, waar af en toe een elektrische gitaar doorheen scheurt. Het moet gezegd, de songs zijn sfeervol en doen meteen denken aan bebaarde mannen en vrouwen in wijde rokken die rond een kampvuur dansen, maar of dit de muziek is die je op een zomerse dag wilt horen? Waar folkmuziek nog wel eens opzwepend kan klinken, kabbelt dit album maar voort, zonder dat er van enige opwinding sprake kan zijn.
Misschien op een regenachtige avond in november, voor een knisperend haardvuur, op een berenvel gelegen, kan deze muziek misschien nog enigszins gewaardeerd worden. Maar over het algemeen is de zang zeurderig, is de muzikale begeleiding redelijk saai en komt het maar niet tot een climax. Zoals al gezegd zijn de songs sfeervol en bij vlagen dromerig, ook worden er hier en daar wat experimentele klanken toegevoegd. Slecht een enkele keer, op bijvoorbeeld Mansfield and Cyclops , zeker het instrumentale middenstuk klinkt zeer interessant. Muzikaal is dit zelfs van een heel hoog niveau, de met gevoel bespeelde elektrische gitaar zorgt hier dat de onschuld deels verdwijnt en het nummer zelfs sinister gaat klinken. Ook het intro van Widow’s Weed klinkt heel aardig. Deze momenten blijken echter een zeldzaamheid te zijn op dit album, de meeste nummers passeren ruim de vijf minuten en blinken met name uit in saaiheid.
Harms Way - OxytocinScandinavische landen hebben een naam hoog te houden als het om metal gaat....
Various - The Pet Series: Volume 5 In 2002 startte Sally Forth Records met The Pet Series . Met deze serie...