Dat Marcus Deml een zeer begenadigd gitarist is, is duidelijk. Alle gitaarsolo’s van de Duitser zijn kwalitatief erg hoog. Fans van Living Colour en Mother’s Finest zullen zeker aan hun trekken komen bij het horen van deze plaat. Nummers als ‘One Good Reason’ en ‘Thieves & Poets (The Social Network Song)’ hebben een lekkere funky groove en liggen goed in het gehoor. Daar tegenover staan ook liedjes als ‘Tell Me’, een bluesnummer met lome gitaarsolo zoals we dat van Joe Bonamassa gewend zijn.
Maar op de goede gitaarsolo’s na, heeft Evolution echter weinig te bieden. Het stemgeluid van zanger Karsten Stiers is verre van bijzonder, en de nummers op zich zijn ook niet zo hoogstaand. Het gene dat deze plaat overeind houd zijn de solo’s van de Marcus Deml, maar na slechts één luisterbeurt heb je al het idee dat je dit al eens eerder gehoord hebt.
De muziek van Errorhead is verre van slecht, het is allemaal prima te behappen. Het is ook niet veel meer dan dat: gewoon lekkere muziek die niet stoort als het aan staat, maar meer stelt het ook niet voor. Het feit dat Marcus Deml zo geprezen werd door zijn gerespecteerde collega’s is ook zeker niet onterecht, maar van een Guitar Hero zou je toch iets meer verwachten. Evolution is een plaat die je na twee weken weinig tot geen aandacht meer zou geven.
.jpg)
Hidden Cameras - AgeDe in 2001 opgerichte band Hidden Cameras is terug van weggeweest. Na het...
.jpg)
Bowrain - Far Out De bevolking van onze hoofdstad bestaat volgens de laatste cijfers uit 178...