Paus is overigens Portugees voor toverstokken en inderdaad is het slagwerk een bijzonder essentieel onderdeel van de grotendeels instrumentale muziek. De band bestaat dan ook uit twee drummers, een bassist en een toetsenist/gitarist. De muziek van het viertal is zoals de persinfo aangeeft moeilijk te omschrijven en dat proberen we dan ook maar niet, al rept men zelf over ”progrock, hardcore en samba in een experimenteel jasje”. Beter kunnen we het niet uitleggen en vergelijkingen met andere bands gaan daarbij altijd mank. Het zegt wel iets over het unieke geluid van de Portugezen dat overigens bij uitstek geknipt lijkt voor een live situatie.
De vocalen in de nummers zijn niet meer dan ondersteuning en bestaan vaak uit wat kreten, shouts, vervormde stemmen en koortjes, maar staan altijd in dienst van de percussieve muziek waarin ook de basgitaar een prominente rol vertolkt. Verder horen we wat steviger gitaarwerk in ‘Nó’ , een loom basloopje in het psychedelisch klinkende ‘Ambiente De trabalho’ of mooi orgelgeluid in ‘Primeira’. De fusion-achtige muziek, ondersteund met kreten, in ‘Cauda Turca’ werkt flink op de zenuwen, maar voor het overige is het allemaal redelijk te behappen. Behalve dan dat je soms niet weet wat je er van moet vinden. Goed of slecht? De waardering laten we maar in het midden; die mag u als luisteraar bepalen. Clarão is een intrigerende plaat waar je helemaal niets mee kunt of waar je juist helemaal lyrisch van wordt.
.jpg)
Will And The People - WhistleblowerIn 2012 brak Will And The People vanuit het niets hard door in Nederland....
.jpg)
The Ting Tings - Super Critical The Ting Tings zijn voorlopig nog niet uitgedanst. Dat blijkt wel uit hun...