De nummers van de EP zijn natuurlijk terug te vinden op Mirk & Marvel en de andere negen songs haken daar netjes op in. De meeste nummers refereren aan de invloeden van de band, maar soms ook weten de heren een andere draai aan haar muziek te geven. Zo is het dromerig klinkende ‘Rain’ gedrenkt in een melancholiek britpopsausje, terwijl vlotte nummers als ‘Hell Fire’ , ‘Undereposed’ , het licht psychedelische ‘Break The Waves’ , ‘Lion’s Den’ en het toegankelijke ‘Bigger Than Better’ behoorlijk aan Queens Of The Stone Age doen denken.
Op de momenten dat Counter Jib het tempo wat omlaag schroeft krijgt de muziek een lichte bluesy touch. Dit is vooral hoorbaar in songs als ‘Gloom & Bloom’ en ‘Out Of My System’. Daarnaast lonkt de desert in het lome geluid van ‘The Undefineable’ en ‘The Hunt’ waarin er soms wat van Brant Bjork doorklinkt. Wat natuurlijk ook komt door de relaxte manier van zingen van Wollf. Let in deze nummers ook eens op de fraaie basloopjes.
Dat dit soort muziek met een open, wat Spartaans, geluid gebaat is hebben de mannen van Counter Jib goed begrepen (mooi werk van producer Jordi Langelaan). Het hoort bij dit soort muziek en het zorgt dat de songs goed tot hun recht komen. Het maakt van Mirk & Marvel een heerlijke rockplaat die op elk moment van de dag goed klinkt. Een speciale vermelding is er nog voor het artwork. De uitvoering is werkelijk prachtig. Het zilveren schijfje zit geklemd in een kartonnen klaphoes die qua grote het midden houdt tussen een vinylsingle en een cd-doosje. Twijfelaars worden misschien hiermee over de streep getrokken.
.jpg)
Kiasmos - KiasmosLuisteraars die bekend zijn met Ólafur Arnalds zullen niet verrast zijn door...
.jpg)
Ex Hex - Rips Er zijn bands die na een jaar pas een keer hun eerste optreden hebben. Ex...