Niet dat de band heeft toegegeven aan de verleiding iets compleet anders te doen overigens. Integendeel, Ocean By Ocean bouwt gestaag voort op het geluid van Promises, met bedachtzaam ingebrachte nieuwe elementen om het allemaal fris te houden. Zo wordt dit album eens niet door de stem van Nicholson gedragen maar is het zwaartepunt de ritmesectie van bassist Adam Harrison en drummer Piers Hewitt. Vooral Hewitt is in bloedvorm, zijn combinatie van arenarock drummen en lichtvoetige semi-Afrikaanse ritmes zorgen voor de mooiste momenten op het album. Zoals op leadsingle ‘Big Ideas’ en op ‘Let’s Disappear’, waar de onveranderd bitterzoete teksten van Nicholson worden tegengesteld door de warme en zonnige tonen van Hewitt en Harrison.
Gedurende de plaat vordert schuilt deze zon steeds verder achter de wolken en gaat ‘Ocean By Ocean’ meer richting de open klanken van Promises, een geluid dat de band volledig onder de knie heeft en dus met volledige overtuiging kan vertalen in nostalgische melodrama als ‘The Fog I Was Lost In’ en ‘You Can Love Me’. Hoewel we inmiddels bekend zijn met dit geluid heeft het aan kracht nog niks ingeboet.
Op deze manier heeft The Boxer Rebellion het toch maar aardig voor elkaar. Ocean By Ocean zal op de kracht van ‘Big Ideas’ en eventueel ‘Weapon’ of ‘Let’s Disappear’ Paradiso weer een stukje voller krijgen, de festivals zullen een net iets groter lettertype voor ze gebruiken en over drie jaar zal de band waarschijnlijk opnieuw met een uitstekend album op de proppen komen. Was alles maar zo overzichtelijk.
.jpg)
Roo Panes - PaperweightsVan de eerste tonen van zowel de gitaar als Roo Panes ’ stem, spitsen je...
.jpg)
Massive - Destination Somewhere Wat is dat toch met Australische bands en energieke rechttoe rechtaan rock?...