Tagaq staat open voor experimenteerdrift. Dat blijkt wel uit haar eerdere samenwerking met ‘open minded’ artiesten als Björk, Mike Patton (o.a. Faith No More, Mr. Bungle) en het Kronos Quartet. Op haar nieuwste CD wordt ze bijgestaan door Jesse Zubot (viool en productie), Jean Martin (drums), Raddick Tulush (Toeva-keelzang), Ruben Komangapik (Inuit-zang), rapper Shad en dochtertje Inuuja (zang). Op de plaat is de zangstem het belangrijkste instrument. Op vocale opener ‘Ajaaja’ hoor je Inuit-zanger Ruben Komangapik en dochtertje Inuuja. Het titelnummer ‘Retribution’ begint met een stukje ‘spoken word’ van Tagaq en mondt uit in een felle vocale uitbarsting die doet denken aan het werk van Einstürzende Neubauten ten tijde van Halber Mensch. Op ‘Nacreous’ voert de keelzang letterlijk en figuurlijk de boventoon. ‘Aorta’ is een ambiëntachtige track en ‘Centre’ een hiphoptrack met raps van Shad. Op ‘Summoning’ fluistert, zingt, kreunt, gilt en gromt Tagaq zichzelf tot een hoogtepunt.
Het album sluit in stijl af met het fluisterende ‘Rape Me’, inderdaad een cover van Nirvana. ‘Retribution’ is een avontuurlijke mengeling van traditionele zang- en muziekvormen met modernere genre als rap/hiphop en ambiënt en een gezonde dosis avontuur en experiment. Dat levert een overtuigende plaat op met de zeggingskracht van een politiek maar ook zeer persoonlijk pamflet. Een aanrader voor niet al te tere zieltjes!
.jpg)
Dawes - We`re All Gonna DieLos Angeles’ band Dawes is één van de constante krachten binnen de revival...
Public Access TV - Never Enough New York City is op muziekgebied altijd The City Of Cool geweest. Van de...