Two Gallants heeft inmiddels bij een kleine, maar toegewijde groep fans een goede reputatie opgebouwd en was al verworden tot lieveling van het muziekjournaille en dat is zeker niet onterecht. De unieke combinatie van opzwepende garagerock en rootsinvloeden zorgden op album al voor fantastische staaltjes van furieuze uithalen en verstilde melancholie. Live werd meestal nog een aantal tandjes bijgeschakeld en ontstond er een – weliswaar in zichzelf gekeerd – uniek duo dat uitblonk in dynamiek, opbouw, prachtig gitaarspel en sfeervolle drums. The Scenery Of Farewell was zeker minder dynamisch en furieus, maar bracht ook weer prachtige liedjes. Two Gallants is nu weer vooral elektrisch en toont aan dat ze nog steeds uniek zijn en beklijvende songs kunnen schrijven.
Zo is opener 'The Deader' prachtig qua melodie en de kenmerkende vingerplukkende gitaarstijl. Ook het akoestische ‘Trembling Of The Rose’, dat live al regelmatig gespeeld werd, is weer een prachtsong, die niet misstaat in de ondertussen indrukwekkende Two Gallants catalogus. ‘Despite What You’ve Been Told’ en ook ‘Fly Low Carrion Crow’ hebben iets van die onderhuidse spanning, die zo voelbaar was op What The Toll Tells en ook al op debuut The Throes. Het merendeel van de songs is weer gewoonweg goed, op het niemendalletje ‘Miss Meri’ na (Two Gallants onwaardig), maar toch blijf je als luisteraar met een wat dubbel gevoel zitten. Met name omdat het minder begeesterd, minder fel, minder urgent en minder vurig klinkt. De scherpe randjes, die Two Gallants zo kenmerkte, zijn deels verdwenen. Geen ademstokkende staaltjes zoals ‘Las Cruses Jail’, of dodelijk ernstige melancholie als ‘Steady Rollin’. Natuurlijk zijn de teksten vaak weer om te smullen en gaan ze over dood, verderf, de liefde, afscheid en vooral ook heimwee.
Wanneer Two Gallants het titelloze debuut zou zijn geweest dan had het zondermeer met loftuitingen overladen kunnen worden, want de liedjes zijn weer piekfijn. De meeste luisteraars weten echter ook hoe vurig, gedreven en dynamisch Two Gallants kan klinken en wanneer je dit album daartegen gaat afwegen, maakt toch een lichte teleurstelling zich meester over je. Want hoe goed sommige nummers ook zijn, ze klinken niet zo, zoals we weten dat Two Gallants kan klinken.
The Royal We - The Royal We The Royal We , wat vrij vertaald “koninklijk meervoud” betekent, is een band...
Valgeir Sigurdsson - Ekvilibrium De naam Valgeir Sigurðsson zal de meeste mensen waarschijnlijk niet veel...